заспа́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; -па́ны; зак.

1. Прачнуцца пазней, чым трэба, праспаць.

Сёння трохі заспаў.

2. што. Доўга сплючы, пазбавіць свежасці (разм.).

З. твар.

|| незак. засыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

späterhn

adv пазне́й, у дале́йшым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сераске́р, ‑а, м.

Галоўнакамандуючы ў старой Турцыі; пазней — ваенны міністр.

[Тур. sarasker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спазні́цца, спазню́ся, спо́знішся, спо́зніцца; зак.

1. З’явіцца пазней, чым трэба.

С. на самалёт.

2. з чым, з інф. і без дап. Не паспець зрабіць што-н. своечасова.

Спазнілася падаць дакументы.

|| незак. спазня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

później

потым, пазней;

przyjdę później — прыйду пазней;

prędzej czy później — раней ці пазней;

dwa dni później — праз два дні;

odłożyć co na później — адкласці што на потым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прамо́ва², -ы, ж.

Незасведчаная пісьмовымі помнікамі, рэканструяваная параўнальна-гістарычным метадам старажытная мова-аснова, з якой пазней узніклі мовы, што адносяцца да дадзенай сям’і (напр., праславянская мова ў адносінах да беларускай, рускай, украінскай, польскай, балгарскай і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́тым прысл

1. (пазней) später, nachhr;

2. (затым) nachhr, hernch, dann

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спра́сціся, ‑дзецца; спрадуцца; пр. спраўся, спралася; зак.

Стаць спрадзеным. Кудзеля спрадзецца пазней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́ла, ‑ы, ж.

У Старажытнай Грэцыі — родавая адзінка, роўная племю; пазней тэрытарыяльная адзінка.

[Ад грэч. phylē — племя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Захаваць (захоўваць) у рэзерве (у 1 знач.) што-н.

Р. запасы нафты.

Р. сваю думку (пакінуць за сабой права выказацца пазней).

|| зак. таксама зарэзервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)