паніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для паніжэння напружання электрычнага току. Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

понизи́тельный техн. паніжа́льны, зніжа́льны;

понизи́тельная подста́нция паніжа́льная падста́нцыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размеркава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для размеркавання чаго‑н. Размеркавальны шчыт. Размеркавальны пункт. Размеркавальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трансфарма́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трансфарматара ​1 (у 1 знач.). Трансфарматарная будка. Трансфарматарная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Úmspannwerk

n -(e)s, -e трансфарма́тарная падста́нцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зніжа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для паніжэння напружання току. Зніжальная падстанцыя.

2. Звязаны з утварэннем назоўнікаў і прыметнікаў, якія маюць адценне пагарды, знявагі. Зніжальны суфікс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электросилово́й электрасілавы́;

электросилова́я подста́нция электрасілава́я падста́нцыя;

электросилово́е хозя́йство электрасілава́я гаспада́рка;

электросилово́й оборо́т электрасілавы́ абаро́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пані́зіць, -ніжу, -нізіш, -нізіць; -ніжаны; зак., каго-што.

Зрабіць больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

П. цэны.

П. узровень вады.

П. каго-н. па пасадзе.

П. напружанне ў электрасетцы.

П. гук.

◊

Панізіць голас — пачаць гаварыць цішэй, ціха.

|| незак. паніжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.; прым. паніжа́льны, -ая, -ае (спец.).

Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

substation

[ˈsʌb,steɪʃən]

n.

падста́нцыя f., аддзяле́ньне n.

Besides the main post office in our city, there are six substations — Акрамя́ гало́ўнае по́шты ў на́шым го́радзе ёсьць шэсьць пашто́вых аддзяле́ньняў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сілавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які выпрацоўвае або перадае электрычную энергію для якіх‑н. работ. Сілавая станцыя. Сілавы кабель. Атамная сілавая ўстаноўка. // Які пераўтварае электрычную энергію. Сілавая падстанцыя. Сілавы трансфарматар.

2. Спец. Які выкарыстоўваецца для атрымання якой‑н. энергіі або выканання якой‑н. работы. Сілавы электрамагніт.

3. У тэхніцы — які ажыццяўляецца пры павялічанай скорасці падачы рэжучага інструмента. Сілавое рэзанне. Сілавое фрэзераванне.

4. У спорце — звязаны з прымяненнем значнай фізічнай сілы. Комплекс сілавых практыкаванняў. Сілавы трук. Сілавы прыём.

5. У фізіцы — звязаны з праяўленнем якіх‑н. сіл (магнітных. электрычных і пад.). Сілавыя лініі. Сілавое поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)