Падрэ́з ’жалезная паласа саннага полаза’ (ТСБМ, Бяльк., Некр.), падрэ́зы (Янк. 2, Інстр. I), подрэ́з, подрэ́зы (ТС), поднаре́зы, подре́зы (Маслен.). Рус. подре́з, подре́зы ’тс’. Аддзеяслоўны назоўнік ад падрэзаць < рэзаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крыло́ в разн. знач. крыло́, -ла́ ср.;

◊

распра́вить кры́лья распасце́рці кры́лы;

подре́зать кры́лья падрэ́заць кры́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падрэзаць (у 1, 2 і 5 знач.).

2. Спец. Апрацоўка на такарным станку тарцовых (папярочных) паверхняў вырабаў з металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -ла; -рыжы́; -ры́жаны; зак.

1. каго-што. Падраўняць, падрэзаць ці абрэзаць валасы, воўну (нажніцамі, машынкай).

П. дзіця.

П. авечку.

2. каго (што). Прыняць пострыг, стаць манахам (манашкай).

П. ў манахі.

|| незак. пастрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

|| наз. пастрыжэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параўня́ць ébnen vt, gléichmachen аддз. vt; geráde schnéiden* vt, beschnéiden* vt (роўна падрэзаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

астрыга́ць, астры́гчы разм. schéren* vt (валасы, воўну); (be)schnéiden* vt, stútzen vt (падрэзаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падрэ́заны

1. в разн. знач. подре́занный;

2. разг. подде́тый;

3. подко́шенный;

4. подре́занный; подпи́ленный;

1-4 см. падрэ́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

poderżnąć

зак. падрэзаць;

poderżnąć komu gardło — перарэзаць каму горла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

háken

1.

vt

1) зачапі́ць кручко́м

2) падрэ́заць, падсячы́ (хакей)

2.

vi чапля́цца, прычапля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абстрыга́ць, абстры́гчы vt (валасы і г. д.); schéren* vt; (be)schnéiden* vt, stútzen vt (падрэзаць, пакараціць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)