treaty [ˈtri:ti] n. дамо́ва, дагаво́р, пагадне́нне;

by treaty паво́дле дамо́вы;

make/sign a peace treaty падпі́сваць мі́рную дамо́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

signeren

vt

1) падпі́сваць

2) ста́віць ну́мар [таўро́]; накле́йваць ярлы́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

endorse

[ɪnˈdɔrs]

v.t.

1) ухваля́ць; пацьвярджа́ць; падтры́мваць

2) квітава́ць по́дпісам

3) падпі́сваць э́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

парафі́раваць

(фр. parapher)

падпісваць міжнародны дагавор ініцыяламі ўпаўнаважаных асоб кожнага з дагаворных бакоў для пацвярджэння папярэдняй дамоўленасці, да афіцыйнага падпісання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парафі́раваць

(фр. parapher)

падпісваць міжнародны дагавор ініцыяламі ўпаўнаважаных асоб кожнага з дагаворных бакоў для пацвярджэння папярэдняй дамоўленасці, да афіцыйнага падпісання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

контрасігна́цыя

(ад контра- + лац. signare = падпісваць)

подпіс міністра на дакуменце, выдадзеным кіраўніком дзяржавы, якім міністр бярэ на сябе юрыдычную і палітычную адказнасць за гэты дакумент.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пратако́л, ‑а, м.

Дакумент, у які запісваецца ўсё, што было сказана, зроблена і вырашана на сходзе, пасяджэнні, допыце. Садовічу, Райскаму і Тукалу даручылі напісаць пратакол настаўніцкага сходу і адрэдагаваць пастанову. Колас. // Дакумент, які сведчыць аб якім‑н. факце. Пад страхам арышту сяляне адзін за другім пачынаюць падпісваць пратакол. Хромчанка. // Акт аб парушэнні грамадскага парадку, законнаспі. // Акт міжнароднага пагаднення.

[Н.-грэч. prōtókollon — першы ліст, да якога црыклейваецца наступны ў скрутку.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

autograph

[ˈɔtəgræf]

1.

n.

по́дпіс -у m., аўто́граф -у m.

2.

v.t.

1) падпі́сваць

autographed book — кні́га з аўто́графам

2) уласнару́чна піса́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sign2 [saɪn] v.

1. падпі́сваць; падпі́свацца, распі́свацца;

sign a contract падпі́сваць кантра́кт;

I signed for the parcel. Я распісаўся, што атрымаў пасылку.

2. рабі́ць знак (рукою);

He signed me to be quiet. Ён падаў знак, каб я маўчаў.

sign away [ˌsaɪnəˈweɪ] phr. v. перадава́ць (правы)

sign in [ˌsaɪnˈɪn] phr. v. зарэгістрава́цца ў гатэ́лі

sign on [ˌsaɪnˈɒn] phr. v. запіса́цца добраахво́тнікам (у войска)

sign out [ˌsaɪnˈaʊt] phr. v. вы́пісацца з гатэ́ля

sign over [ˌsaɪnˈəʊvə] phr. v. =

sign awaysign up [ˌsaɪnˈʌp] phr. v. = sign on

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unterschriben

* vt падпі́сваць (што-н.), падпі́свацца (пад чым-н.)

das möchte ich nicht ~ — гэ́тага я не ўхвалцю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)