сте́рва

1. (падаль) уст. па́дла, -лы ж.;

2. перен., бран. сце́рва, -вы ж., падлю́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлю́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑люцы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Тое, што і падлюга. [Лясніцкі:] — Не верце хлусні фашысцкіх вырадкаў і іх халуёў-паліцаяў і розных старастаў. Гэта здраднікі і падлюкі! Шамякін. — У, шкура! — аж скрыг[а]нуў зубамі Вася. — Перабег, падлюка! Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

łotr

м. падлюга, нягоднік; лотр;

kawał ~a — закончаны нягоднік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stinker [ˈstɪŋkə] n.

1. infml падо́нак, падлю́га; мярзо́тнік;

2. infml дрэнь, барахло́ (пра фільм, кнігу і да т.п.)

3. AustralE пе́кла, ве́льмі гара́чы дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squalid [ˈskwɒlɪd] adj. derog.

1. убо́гі, мізэ́рны, занядба́ны; жабра́цкі;

squalid slums убо́гія трушчо́бы;

a squalid house занядба́ны дом

2. бры́дкі; ні́зкі, по́длы;

a squalid rascal няго́днік, падлю́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blackguard

[ˈblægɑ:rd]

1.

n.

няго́днік -а m., падлю́гаm. & f.

2.

v.t.

ла́яцца непрысто́йнымі сло́вамі

3.

v.i.

трыма́цца як няго́днік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skunk

[skʌŋk]

n.

1) скунс -а m., шашо́к -ка́ m., сьмярдзю́чка f.

2) фу́тра са ску́нса

3) informal падлю́гаm. & f., няго́днік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прахво́ст ’нягоднік, падлюга’ (ТСБМ, Нас.), прохво́ст ’тс’ (ТС). Рус. прохво́ст ’тс’, стараж.-рус. профо́с(с) ’наглядчык за салдатамі, узятымі пад варту; прыстаў’ (з XVII ст.). З нова-в.-ням. Profoss ’асоба на вайсковых караблях, якая сочыць за выкананнем статуту на караблі і карае яго парушальнікаў’, што другасна было набліжана да хвост (гл.). Па іншай версіі, магчыма, з с.-нідэр., нідэр. provoost < ст.-франц. prévost (франц. prévôt) ’суддзя, начальнік жандармерыі’, што з лац. praepositus < praeponere ’класці наперад’ (Фасмер, 3, 385). Беларускае слова, калі меркаваць па яго распаўсюджанню, запазычана з рускай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

villain

[ˈvɪlən]

n.

1) няго́днік -а, пага́нец -ца m.; падлю́га -і, паску́днік -а m.

2) гарэ́за -ы m.& f.; сваво́льнік, раско́л, вісус -а m., задзі́ра -ы m.& f.

3) адмо́ўны пэрсана́ж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scab

[skæb]

1.

n.

1) струп -а́ m. (на ра́не)

2) каро́ста f., шо́лудзі pl. only (у жывёлы і расьлі́наў)

3) Sl. штрэ́йкбрэ́хэр -а m.

4) Sl. няго́днік -а m., падлю́гаm. & f.

2.

v.i.

1) пакрыва́цца стру́пам

2) зрыва́ць страйк

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)