падгляда́нне ср.

1. подсма́тривание, подгля́дывание;

2.: п. пчол сбор мёда;

1, 2 см. падгляда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лазбава́ць, лазьбавацьпадглядаць пчол’, пёрам, ’рабаваць’ (смарг., паст., Сл. паўн.-зах.; мядз., Нар. словатв.), ст.-польск. laźbić ’браць мёд і воск’ (XIV ст.). Ітэратыў ад прасл. рэгіяналізма lazbbiticlazbbadaziti. Да лазіць2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

uflauern

vi (D) падпільно́ўваць (каго-н.); падгляда́ць (за кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

myszkować

незак.

1. рыцца, капацца;

2. падглядаць, падглядваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bgucken

vt разм. перайма́ць; падгляда́ць

sich (D) die ugen ~ — прагле́дзець сабе́ во́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

peep [pi:p] v.

1. загля́дваць, зазіра́ць

2. падгля́дваць, падгляда́ць;

I caught him peeping through the keyhole. Я злавіў яго, калі ён падглядаў у замочную шчыліну.

3. выгля́дваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

filować

незак.

1. уст. курэць;

2. разм. выглядваць, падглядваць, падглядаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паўклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Укласці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Было вырашана паўкладаць дзяцей спаць, а раніцай відаць будзе, што трэба рабіць. Гурскі. — Бо так мой гарод, а во так, побач, яго. Стану пчол падглядаць, дык дзеці галовы ў дзіркі паўкладаюць і... Што ж, хочацца салодкага. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beagle

[ˈbi:gəl]

1.

n.

ганча́к -а́ m. (паляўні́чы саба́ка)

2.

v.i.

1) палява́ць з ганчака́мі

2) Sl. падгляда́ць, цікава́ць, сачы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Трасці́ ‘трэсці, калаціць’ (Некр. і Байк., Касп., Яруш., Сцяшк., Сл. ПЗБ), ‘абшукваць’ (Ласт.), трясці́ ‘трэсці’ (Бяльк.), трасты́ ‘моцна трэсці; шукаць’ (Клім.), ст.-бел. трасти, трести, трясти ‘трэсці’, ‘рабіць вобыск’ (ГСБМ). Гл. трэсці; сюды ж трасці́, вытраса́ць ‘пчол падглядаць — падбіраць мёд’ (брасл., паст., ЛА, 1), відаць, табуізаваны дзеяслоў з першасным значэннем ‘шукаць, вышукваць’. Пад уплывам асабовых і прыставачных формаў утворана траса́ць ‘трэсці’ (брасл., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)