ло́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Невялікае судна.

Веславая л.

Маторная л.

2. Назва некаторых відаў ваенных суднаў.

Падводная л.

|| памянш. ло́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. ло́дачны, -ая, -ае.

Лодачная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́дка ж., в разн. знач. ло́дка;

мато́рная л. — мото́рная ло́дка;

падво́дная л. — подво́дная ло́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reef

[ri:f]

n.

рыф -а m., падво́дная скала́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reef [ri:f] n. рыф; падво́дная скала́;

The ship was wrecked on the reef. Карабель разбіўся аб рыф.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

подво́дный​I падво́дны;

подво́дная ло́дка падво́дная ло́дка;

подво́дный ка́мень падво́дны ка́мень;

подво́дный спорт падво́дны спорт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Únterseeboot

(скар. Ú-Boot) n -(e)s, -e падво́дная ло́дка, падло́дка

das ~ taucht únter [auf] — падво́дная ло́дка пагружа́ецца [усплыва́е]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wássermine

f -, -n вайск., марск. падво́дная мі́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Táuchboot

n -(e)s, -e падво́дная ло́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

undertow

[ˈʌndərtoʊ]

n.

1) мо́цная падво́дная плынь

2) адлі́ў хва́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падло́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Падводная лодка. Гэта будзе кароткі, ды сумны расказ... Не вярнулася ў гавань падлодка. На вайне такое бывала не раз. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)