пада́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і падатлівы (у 1 знач.). Тут пад нагамі была ўжо не падатная багна.., а цвёрды, надзейны грунт. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podatny

падатлівы, падаткі; успрымальны, схільны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пада́тлы ’прыемны’ (ТС). Да даць, даваць. Параўн. літар. падатлівы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слухмя́ны разм. gehórsam, fólgsam; wíllfährig (падатлівы, памяркоўны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wíllfährig

усту́пчывы, пада́тлівы, паслу́жлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schmíegsam

a гну́ткі, пада́тлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

yielding [ˈji:ldɪŋ] adj. fml пада́тлівы, састу́плівы;

in a yielding moment у хвілі́ну сла́басці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flexible [ˈfleksəbl] adj.

1. гну́ткі, гі́бкі, пада́тлівы

2. які́ лёгка адапту́ецца да ро́зных абста́він

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Памяркоўны ’падатлівы, уступчывы’ (ТСБМ, Нас.). Да мяркаваць (гл.). Параўн. яшчэ польск. уст. pomiarkować ’стрымаць сябе, сцішыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пада́тлівасць ж.

1. пода́тливость, сгово́рчивость, покла́дистость;

2. восприи́мчивость;

3. пода́тливость;

1-3 см. пада́тлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)