падаткаплаце́льшчык, ‑а, м.

Той, хто плаціць падатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яса́к, -у́, м.

Натуральны падатак у Рускай дзяржаве, які збіралі на карысць казны з народаў Паволжа, Сібіры і Далёкага Усходу.

|| прым. яса́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поземе́льный пазяме́льны;

поземе́льный нало́г пазяме́льны пада́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поиму́щественный памаёмасны;

поиму́щественный нало́г памаёмасны пада́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцы́з, -у, м.

Ускосны падатак на тавары шырокага спажывання і паслугі, які ўваходзіць у іх кошт і складае частку бюджэту краіны.

|| прым. акцы́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паду́шны поду́шный;

п. пада́так — ист. поду́шная по́дать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абро́чны

‘да аброк - падатак’

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абро́чны абро́чная абро́чнае абро́чныя
Р. абро́чнага абро́чнай
абро́чнае		 абро́чнага абро́чных
Д. абро́чнаму абро́чнай абро́чнаму абро́чным
В. абро́чны (неадуш.)
абро́чнага (адуш.)		 абро́чную абро́чнае абро́чныя (неадуш.)
абро́чных (адуш.)
Т. абро́чным абро́чнай
абро́чнаю		 абро́чным абро́чнымі
М. абро́чным абро́чнай абро́чным абро́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

По́даць ’падушны падатак’, ’даніна’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, ТС), ’падатак’ (Бяльк.), по́дыць ’тс’ (Бяльк.), по́дач ’падатак’ (Мат. Гом., ТС). Гл. пада́так.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паду́шны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які бярэцца з кожнага чалавека, з душы (у 3 знач.). Падушны падатак. // у знач. наз. паду́шнае, ‑ага, н. Асабісты падатак з падатковых саслоўяў, уведзены Пятром Першым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памаёмасны, ‑ая, ‑ае.

Які збіраецца, бярэцца з маёмасці. Памаёмасны падатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)