wyniośle

пагардліва, фанабэрыста; ганарыста, напышліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slightingly

[ˈslaɪtɪŋli]

adv.

зьневажа́льна, зьнява́жліва; непачці́ва; пага́рдліва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трэці́раваць

(ням. traitieren, ад фр. traiter = абыходзіцца)

абыходзіцца з кім-н. пагардліва, звысоку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

spurn [spɜ:n] v. пага́рдліва адхіля́ць (што-н./каго-н.), пагарджа́ць, грэ́баваць;

a spurned lover непрызна́ны каха́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Карчаўе (пагардліва) ’старыя’ (Нар. сл.). Nomen соіlectivum з суфіксам -ovbje і рэгулярным націскам на апошнім складзе, да корч (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scornful [ˈskɔ:nfəl] adj. (of) пага́рдлівы;

She was scornful of our efforts. Яна пагардліва ставілася да нашых намаганняў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трэці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго.

Пагардліва абыходзіцца з кім‑н., зневажальна адносіцца да каго‑н. Буржуазныя нацыяналісты з «Нашай нівы» спрабавалі трэціраваць Янку Купалу, Якуба Коласа і другіх паэтаў-рэалістаў. Ларчанка.

[Ад фр. traiter — абыходзіцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

talk down

гавары́ць пага́рдліва, з пага́рдай; прыніжа́ць, зьмянша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Псець ’старэць (аб сабаку, а пагардліва і аб чалавеку)’ (Нас., Шат.). Паланізм. Параўн. польск. psieć ’рабіцца штораз горшым, як сабака’, ад pies (Банькоўскі, 2, 957), гл. сапсе́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трэці́раваць

(ням. traitieren, ад фр. traiter = абыходзіцца)

абыходзіцца з кім-н. пагардліва, звысоку.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)