нацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак., што.

Правесці павышэнне цаны (цэн) на што-н.

|| незак. нацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацані́ць, ‑цаню, ‑цэніш, ‑цаніць; зак., што.

Правесці павышэнне цаны (цэн) на што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграмеліяра́цыя, ‑і, ж.

Сістэма асушальных або арашальных мерапрыемстваў, накіраваных на павышэнне ўрадлівасці глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарпла́та, ‑ы, ДМ ‑плаце, ж.

Разм. Заработная плата. Павышэнне зарплаты. Атрымаць зарплату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zwyżka

ж. павышэнне; падвышка;

zwyżka cen — павышэнне цэн

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

escalation [ˌeskəˈleɪʃn] n.

1. пашырэ́нне; абвастрэ́нне

2. павышэ́нне (цэн)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

exaltation [ˌegzɔ:lˈteɪʃn] n. fml

1. захапле́нне; экзальта́цыя

2. павышэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

альтэра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Павышэнне або паніжэнне гуку на паўтона або на цэлы тон.

[Ад лац. alteratio — змяненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угару́ і уго́ру, прысл. (разм.).

Увышыню, уверх.

Шар падняўся ў.

Дубы ўзнімаюць у. свае цяжкія кроны.

◊

Ісці ўгару (разм.) —

1) атрымаць павышэнне па службе;

2) паспяхова развівацца.

Лапкі ўгору (разм., жарт.) — не супраціўляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіпертані́я, ‑і, ж.

1. Павышэнне крывянога ціску.

2. Разм. Тое, што і гіпертанічная хвароба (гл. хвароба).

[Ад грэч. hypér — звыш і tónos — напружанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)