бусляня́ і буслянё, ‑няці; мн. бусляняты, ‑нят; н.

Птушаня бусла. На бліжэйшых.. стагах паважна буслы сачылі за буслянятамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gravely

[greɪvli]

adv.

ця́жка, пава́жна

gravely ill — ця́жка хво́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

целяпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чым.

Разм. Матляць чым‑н. Целяпаць нагамі. □ [Каза] паважна ківала тупым клінам рудаватай барады, целяпала кароткім хвастом. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чи́нно нареч.

1. прысто́йна; пава́жна, ла́дам, стро́йна;

2. мане́рна; цырымо́нна; см. чи́нный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ва́гам ’марудна, павольна’ (З нар. сл., Юрч.); ’паволі, паціху’ (Бяльк.); ’раўнамерна, з вытрымкай; на вагу, на вазе’ (Гарэц.). Звязана з вага (гл.) і з той абстрактнай семантыкай, што развілася ў вытворных ад вага; параўн. разважліва, паважна і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

імша́рына, ‑ы, ж.

Тое, што і імшара. Над купчастай імшарынай пацешна ўзнімаецца бусел, паважна ляціць над полем. Лынькоў. Цвітуць верасы, на балотных імшарынах шчодра высыпалі журавіны. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éhrbar

1.

а высок. шано́ўны, паважа́ны, ва́рты пава́гі

2.

adv пава́жна; прысто́йна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

come to grips

а) схапі́цца бі́цца

б) пава́жна ўзя́цца за што-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

take to heart

пава́жна ду́маць пра што; браць блі́зка да сэ́рца, прайма́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ва́жно

1. нареч. ва́жна; (солидно) пава́жна;

2. в знач. сказ. ва́жна;

э́то не ва́жно гэ́та не ва́жна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)