czcić

незак. шанаваць, паважаць; ушаноўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Апрандава́ць ’паважаць’ (гродз., А. П. Цыхун, пісьм. паведамл.). З польск. aprendować ’прызнаваць’ (Вечаркевіч, Słownik) < франц. apprendre ’пазнаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hóch áchten

vt глыбо́ка паважа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wértachten

аддз. vt уст. паважа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wérthalten

* аддз. vt цані́ць, паважа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

revere

[rɪˈvɪr]

v.t.

глыбо́ка шанава́ць; мо́цна паважа́ць; ста́віцца з паша́най

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Прэ́ндаваць ’паважаць, шанаваць’ (брагін., З нар. сл.; Ян.). Укр. жытом. прэндовать ’прызнаваць’. Гл. апрандаваць (з цяжка вытлумачальным пераносам націску).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

respect​2 [rɪˈspekt] v.

1. (for) паважа́ць, шанава́ць

2. выко́нваць, не паруша́ць;

respect the law не паруша́ць закон

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wértschätzen

аддз. vt паважа́ць, шанава́ць, даражы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

admirować

незак. kogo co уст. абагаўляць; глыбока паважаць (шанаваць) каго;

admirować swego nauczyciela — паважаць свайго настаўніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)