пуска́ць несов.

1. в разн. знач. пуска́ть;

2. (воду, газ) пуска́ть, открыва́ть;

3. выделя́ть, пуска́ть;

4. с.-х. пуска́ть, оставля́ть;

1, 4 см. пусці́ць;

п. у глум — тра́тить зря;

п. сло́вы на ве́цер — пуска́ть слова́ на ве́тер;

п. на дно — пуска́ть ко дну;

п. бу́рбалкі — пуска́ть пузыри́;

п. пыл у во́чы — пуска́ть пыль в глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вскрыва́ть несов.

1. раскрыва́ць; (обнаруживать) выяўля́ць; (показывать) пака́зваць; (разоблачать) выкрыва́ць;

вскрыва́ть су́щность явле́ния раскрыва́ць (пака́зваць) су́тнасць з’я́вы;

вскрыва́ть и́стинный смысл раскрыва́ць (пака́зваць) сапра́ўдны сэнс;

вскрыва́ть недоста́тки выкрыва́ць (выяўля́ць) недахо́пы;

2. (распечатывать) распяча́тваць; (распаковывать) распако́ўваць; (открывать) адчыня́ць;

вскрыва́ть паке́т распяча́тваць паке́т;

вскрыва́ть посы́лку распако́ўваць пасы́лку;

3. (разрезать) разраза́ць; (оперировать) аперы́раваць; (анатомировать) анатамі́раваць;

вскрыва́ть нары́в разраза́ць нары́ў;

вскрыва́ть труп разраза́ць (анатамі́раваць) труп;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

открыва́ться

1. (о двери, окне, шкатулке) адчыня́цца; (о шторе, занавесе) адкрыва́цца;

2. (начинаться) пачына́цца; (о собрании, заседании и т. п.) адкрыва́цца;

3. (предоставляться) адкрыва́цца;

4. (обнажаться) адкрыва́цца;

5. (раскрываться) разго́ртвацца; (о глазах) расплю́шчвацца, адкрыва́цца; (о рте) разяўля́цца, адкрыва́цца;

6. (становиться видным) адкрыва́цца;

7. (откровенно высказываться) выка́зваць свае́ ду́мкі, адкрыва́ць свае́ ду́мкі;

8. страд. адчыня́цца; адкрыва́цца; пачына́цца, распачына́цца; пуска́цца, дава́цца; разго́ртвацца; расплю́шчвацца; разяўля́цца; выкрыва́цца; выяўля́цца; выка́звацца; см. открыва́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дава́ць несов.

1. в разн. знач. дава́ть; (что-л. в чьё-л. распоряжение — ещё) предоставля́ть; (доставлять как результат — ещё) приноси́ть; (плату — ещё) назнача́ть; (преподносить — ещё) подноси́ть; (вводить в действие — ещё) открыва́ть;

2. (што) подверга́ть (чему);

1, 2 см. даць;

3. в повелительной форме ед. или мн. дава́й, дава́йте;

дава́й згуля́ем у ша́хматы — дава́й сыгра́ем в ша́хматы;

не д. спу́ску — не давать спу́ска (спу́ску);

д. на паве́р — дава́ть в долг;

не д. ве́ры — (каму, чаму) не ве́рить (кому, чему);

д. (біць) у нос — разби́ть, бить в нос;

бы́ту не д. — не дава́ть поко́я;

вача́м ве́ры не д. — глаза́м свои́м не ве́рить;

не д. жыцця́ — жи́зни не дава́ть;

не д. кро́ку ступі́ць — не дава́ть ша́гу сде́лать;

не д. лі́тасці — не дава́ть поща́ды;

не д. прахо́ду — не давать прохо́да (прохо́ду);

д. наганя́й — дава́ть нагоня́й; мы́лить ше́ю;

д. перуно́ў — мета́ть гро́мы и мо́лнии;

д. адбо́й — дава́ть отбо́й;

д. во́лю — (каму) дава́ть во́лю (кому), потака́ть (кому);

д. во́лю рука́м — дава́ть во́лю рука́м;

д. га́ньбу — находи́ть поро́к; признава́ть него́дным;

ла́ўры (чые) спаць не даю́ць — ла́вры (чьи) спать не даю́т;

не д. хо́ду — (каму) не дава́ть хо́ду (кому);

б’юць і пла́каць не даю́цьпогов. бьют и пла́кать не даю́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)