Verbum

лібрэ́та, нескл., н.

1. Слоўны тэкст тэатралізаванага музычна-вакальнага твора.

Л. оперы.

2. Кароткі пераказ зместу оперы, балета, п’есы.

3. План сцэнарыя для балета, кінафільма (спец.).

о́пера, -ы, мн. -ы, о́пер, ж.

1. Музычна-драматычны твор, у якім дзеючыя асобы спяваюць у суправаджэнні аркестра, а таксама тэатральны паказ такога твора на сцэне.

Оперы Ю.

Семянякі.

Саліст оперы. 3 другой оперы або не з той оперы (пра тое, што не мае дачынення да справы; жарт.).

2. Тэатр, дзе ставяцца такія творы.

Пайсці ў оперу.

|| прым. о́перны, -ая, -ае.

О. спявак.

О. тэатр.

прымадо́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Спявачка, якая выконвае першыя ролі ў оперы, аперэце.

усту́п², -у, м.

Пачатковая частка чаго-н., уводзіны да чаго-н.

У. да манаграфіі.

Аркестравы ў. да оперы.

эпіло́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Заключная частка мастацкага твора.

Э. рамана.

Э. оперы.

|| прым. эпіло́гавы, -ая, -ае.