weeping [ˈwi:pɪŋ] adj. ні́цы;

a weeping birch ні́цая бяро́за;

a weeping willow ні́цая вярба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

піратэ́хніка,-і,ДМ -ніцы, ж.

Галіна тэхнікі, звязаная з вырабам гаручых сумесей, сігнальных агнёў, ракет і пад.

|| прым. піратэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнемо́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Сукупнасць правіл і прыёмаў, якія аблягчаюць запамінанне патрэбных звестак і фактаў.

|| прым. мнемані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электратэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Навука аб прымяненні электрычнасці для пракгычных мэт, а таксама само такое прымяненне.

|| прым. электратэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геліятэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, тэорыя і практыка выкарыстання сонечнай энергіі для тэхнічных мэт.

|| прым. геліятэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

архітэкто́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Будова мастацкага твора, арганічная ўзаемасувязь яго галоўных і другарадных элементаў; кампазіцыя.

А. рамана.

|| прым. архітэктані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэрамеха́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Раздзел механікі, які вывучае газападобныя асяроддзі і іх уздзеянні на апушчаныя ў іх целы.

|| прым. аэрамехані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сістэматэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Навукова-тэхнічная дысцыпліна, што займаецца стварэннем і эксплуатацыяй складаных сістэм (у 3 знач.).

|| прым. сістэматэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасу́дніца, ніцы, ж.

Жан. да пасуднік (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бата́ніка, ‑і, ДМніцы, ж.

Навука аб раслінах.

[Грэч. botánē — расліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)