злополу́чный няшча́сны, нешчаслі́вы; злашча́сны;

злополу́чный день нешчаслі́вы дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́дственный бядо́тны, гаро́тны, няшча́сны;

бе́дственное положе́ние бядо́тнае стано́вішча;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glücklos

a няшча́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inauspicious [ˌɪnɔ:ˈspɪʃəs] adj. fml

1. злаве́сны

2. няшча́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únglücklich

a няшча́сны, злашча́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únglückselig

a злашча́сны, няшча́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geplágt

a вы́мучаны, няшча́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ла́патнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Той, хто пляце і прадае лапці (уст.).

2. Той, хто ходзіць у лапцях (пра беднага селяніна; уст.).

3. Неадукаваны, некультурны, адсталы чалавек (звычайна як лаянкавае слова; пагард.).

Вахлак, л. няшчасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пабе́да ’перамога’ (Яруш.), пабе́дны ’няшчасны, пакрыўджаны’ (Нас.). Рус. побе́да, ст.-рус. побѣда, ст.-слав. побѣда, побѣдный ’пераможны’, ’няшчасны’. Да бяда, бедны (гл.) (Фасмер, 3, 293).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lamentable

[ləˈmentəbəl]

adj.

ва́рты жа́лю; няшча́сны, жалюго́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)