◎ Няклёпісты ’няскладны, нязграбны’ (Сцяшк.). Гл. нясклёпісты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nieskładny

нязграбны, няскладны, нясклёпісты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niezdarny

няспрытны, няскладны, нязграбны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Несула́дны ’няскладны’ (Сл. ПЗБ). Гл. сула́дзіць, сула́дны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

shapeless

[ˈʃeɪpləs]

adj.

1) бясфо́рмны

2) нязгра́бны, няскла́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цельпукава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Няскладны, непаваротлівы. Шыракаплечы, магутны, з кароткай шыяй, крыху цельпукаваты Саша Камінскі выглядаў асілкам супраць худзенькага, зусім дробненькага Аляксея Дубені. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Нехлюшча́віна (ніхлюшчавіна) ’непаваротлівы, няскладны’ (Касп.). Няясна (да хлюст ’франт’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Суглі́чыць ’зрабіць ненармальным фізічна’, суглі́чэны ’няскладны, нязграбны’ (ТС). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

maladroit

[,mæləˈdrɔɪt]

adj.

няўме́лы; няскла́дны; няўда́лы; няўклю́дны, непаваро́тлівы, нязгра́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недалу́гі, недалу́жны разм.

1. (хваравіты) kränklich, schwächlich; hínfällig (няскладны, няўклюдны) plump, línkisch, ún geschickt; úngefüge (няскладны); únbeholfen (бездапаможны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)