гі́тлеравец, ‑раўца, м.

Прыхільнік Гітлера, нямецкі фашыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Germanic [dʒɜ:ˈmænɪk] adj. hist. няме́цкі; герма́нскі;

Germanic languages герма́нскія мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ба́ўэр

(ням. Bauer)

нямецкі селянін-землеўласнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lagier

м. разм. канцлагер (нямецкі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фіхтэа́нства, ‑а, н.

Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, заснавальнікам якога быў нямецкі філосаф Фіхтэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герма́нскі

1. germánisch;

2. (нямецкі) deutsch; Deutsch-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тэ́льманка гатунак бульбы (ПСл, Мат. Гом.). Відаць, ад уласнага імя Тэ́льман (нямецкі камуніст, забіты нацыстамі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

niemiecki

нямецкі;

owczarek niemiecki — нямецкая аўчарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dt

= deutsch – нямецкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Teutonic [tju:ˈtɒnɪk] adj. тэўто́нскі; прагерма́нскі;

the Teutonic Order Тэўто́нскі/Няме́цкі о́рдэн;

the Teutonic Knights ры́цары-тэўто́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)