Hchsprache

f -, -n (няме́цкая) літарату́рная мо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

алема́нда

(фр. allemande = літар. нямецкая)

старадаўні прыдворны французскі танец нямецкага паходжання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

niemczyzna

ж.

1. усё нямецкае;

2. нямецкая мова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Культ ’рэлігійнае служэнне бажаству’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову. У рускай мове з XIX ст. Крыніца запазычання французская або нямецкая мова. Параўн. адпаведна culte, Kult (Шанскі, 2, 8, 440).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пфе́ніг м гіст Pfnnig m -(e)s, -e (дробная нямецкая манета)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

няме́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да немцаў; які належыць немцам, уласцівы ім. Нямецкая мова. □ За гумном .. на высокім узгорку тырчыць аброслы бур’янам нямецкі дот, яшчэ з першай сусветнай вайны. Брыль.

•••

Нямецкі вугал гл. вугал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кле́вер ’канюшына’ (ТС, Бір., Бяльк., Сцяшк., Нар. лекс.). Укр. клевер. Запазычанне праз рус. клевер з н.-ням. klewer. У рускіх помніках XVI ст. успрымаецца як нямецкая назва канюшыны (Шанскі, 2, 8, 148–149).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wilczur

м.

1. разм. нямецкая аўчарка;

2. воўк; ваўчуга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ally2 [əˈlaɪ] v.

1. заключа́ць саю́з; уступа́ць у саю́з; аб’ядно́ўвацца

2. (passive) быць звя́заным з;

English is closely allied to German. Англійская і нямецкая – блізкароднасныя мовы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

DAAD

= Deutscher Akademischer Austauschdienst – Нямецкая служба акадэмічнага. абмену

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)