Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
impious
[ˈɪmpiəs]
adj.
1) бязбо́жны, бязбо́жніцкі
2) пага́нскі
3) нядо́бры, грэ́шны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ня..., прыстаўка (гл. не...).
Ужываецца замест «не...» ў тых выпадках, калі націск падае на першы пасля прыстаўкі склад, напрыклад: нядобры, няшчасце, нялёгкі, нядужы, няўдзячны, нясвежы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калю́чы, -ая, -ае.
1. Які мае калючкі, з калючкамі.
К. дрот.
Калючая ружа.
2. Які колецца, робіць уколы.
Калючая барада.
К. ржэўнік.
3.перан. Са злой насмешкай, нядобры.
Калючае слова.
К. позірк.
4.перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы, злосны (пра чалавека).
|| наз.калю́часць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маўча́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
Разм. Маўчанне. Маўчалі пакуль і сыны, але ў маўчанцы гэтай яшчэ больш распальваўся паміж імі нядобры агонь.Галавач.
•••
Гуляць у маўчанкугл. гуляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Péinlichkeit
f -
1) непрые́мнасць, няёмкасць, паку́тлівасць
2) нядо́бры ўчы́нак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Míssmut
m -(e)s) пры́красць, даку́ка, нядо́бры настро́й, паны́ласць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
lousy
[ˈlaʊzi]
adj.
1) вашы́вы
2) Sl. благі́, дрэ́нны, нядо́бры; по́длы, ні́зкі, агі́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)