Verbum

навіна́, -ы́, мн. навіны, -ві́н, ж.

1. Атрыманая нядаўна вестка.

Прыемная н.

Пачуць многа навін.

2. Нешта новае, незнаёмае.

Н. ў жыцці.

нагадзі́цца, -гаджу́ся, -го́дзішся, -го́дзіцца; зак. (разм.).

1. Нечакана трапіцца, выпадкова сустрэцца.

2. Здарыцца.

Неспадзявана нагадзілася новае няшчасце.

|| незак. нагаджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

адлётны, -ая, -ае.

1. Які адлятае на новае месца; пералётны.

Адлётныя птушкі.

2. Перыяд, у які птушкі адлятаюць у вырай.

Набліжаецца а. час.

паста́віць¹, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., што.

Ажыццявіць пастаўку чаго-н.

П. новае абсталяванне для майстэрняў.

П. паліва.

|| незак. пастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

перасяле́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які перасяліўся ці перасяляецца на новае месца.

|| ж. перасяле́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

утвары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́рыцца; зак.

Атрымацца, узнікнуць.

Утварыліся снежныя завалы.

Утварылася новае таварыства.

|| незак. утвара́цца, -а́ецца.

|| наз. утварэ́нне, -я, н.

нава́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Нешта новае, новаўвядзенне.

2. У юрыспрудэнцыі — спыненне ранейшага абавязацельства па дамоўленасці бакоў і замена яго новым абавязацельствам (спец.).

паваро́тны, -ая, -ае.

1. Які служыць для павароту, паварочвання чаго-н.

Паваротныя механізмы.

2. перан. Пераломны, пасля якога пачынаецца нешта новае.

П. перыяд у развіцці грамадства.