ню́хальны

1. обоня́тельный;

~ныя не́рвы — обоня́тельные не́рвы;

2. (предназначенный дня нюханья) ню́хательный;

н. тыту́нь — ню́хательный таба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерв, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін са шматлікіх пучкоў валокнаў у выглядзе белых канацікаў, якія ідуць ад галаўнога і спіннога мозга да органаў пачуццяў, мышцаў, залоз і інш. і даюць целу магчымасць рухацца і адчуваць.

Зрокавы н.

2. мн. Уся такая сістэма, якая вызначае дзейнасць арганізма, стан і паводзіны чалавека.

Нервы не вытрымалі.

3. перан. Цэнтр якой-н. дзейнасці, асноўная дзейная сіла чаго-н.

Нёман быў нервам сяла.

◊

Выматаць усе нервы (разм., неадабр.) — змучыць, давесці да знямогі.

Іграць на нервах (разм., неадабр.) — гнявіць, нерваваць каго-н. чым-н.

Трапаць нервы (разм., неадабр.) — хвалявацца, моцна нерваваць каго-н.

|| прым. нерво́вы, -ая, -ае.

Н. цэнтр.

Нервовыя хваробы.

Нервовая сістэма.

Н. цік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трапа́ць несов. трепа́ть; (очищать, встряхивая) выкола́чивать;

т. лён — трепа́ть лён;

◊ т. языко́м — трепа́ть языко́м;

т. не́рвы — трепа́ть не́рвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перанапру́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Вельмі моцна, празмерна напружыцца. Перанапружыліся нервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабанерво́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае слабыя нервы; занадта чуллівы. Слабанервовы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

центробе́жный в разн. знач. цэнтрабе́жны;

центробе́жная си́ла цэнтрабе́жная сі́ла;

центробе́жный аппара́т цэнтрабе́жны апара́т;

центробе́жные не́рвы физиол. цэнтрабе́жныя не́рвы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбудзі́цца сов.

1. разг. просну́ться;

дзе́ці ўзбудзі́ліся ад шу́му — де́ти просну́лись от шу́ма;

2. возбуди́ться; взвинти́ться;

не́рвы ўзбудзі́ліся — не́рвы взвинти́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Первава́ць ’спяваць прыму, іграць першую скрыпку’ (Нас.). Рэгіяналізм. Да нервы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Первячо́к ’пярвак, першае дзіця, цяля’ (Нас.). З пярвак/ пярвяк < * нервы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расхіста́ны lócker, wáck(e)lig; zerrüttet (напр. нервы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)