нейрафібрамато́з

[ад нейра + фібра + гр. (onk)oma, -atos = пухліна]

захворванне, якое характарызуецца ўзнікненнем шматлікіх пухлінных вузлоў уздоўж нервовых ствалоў і нервовых заканчэнняў у скуры і пігментных плям на скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нейрапсіхі́чны

(ад нейра- + псіхічны)

звязаны з уплывам нервовых працэсаў на псіхічную дзейнасць чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спайк

(англ. spike)

кароткачасовае ваганне патэнцыялу, якім суправаджаецца ўзбуджэнне ў нервовых або мышачных клетках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

медыя́тар ​1, ‑а, м.

Спец. Тонкая пласцінка (касцяная, цэлулоідная і г. д.) з завостраным канцом, якой іграюць на некаторых струнных музычных інструментах. Каля веснічак .. [Хвядзько] спыняўся, кратаў медыятарам струны і прыслухоўваўся. Лобан.

[Ад лац. mediator — пасрэднік.]

медыя́тар ​2, ‑а, м.

Спец.

1. Пасрэднік (звычайна ў дыпламатычных адносінах, гандлёвых пагадненнях).

2. Рэчыва, якое перадае нервовы імпульс з нервовых клетак да рабочых органаў жывёльнага арганізма.

[Ад лац. mediator — пасрэднік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́напсы

(гр. synapsis = з’яднанне)

месцы судакранання нервовых клетак паміж сабой, цераз якія перадаюцца нервовыя імпульсы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГІПЕРТЭРМІ́Я

(ад гіпер... + грэч. thermē цяпло),

пераграванне, намнажэнне цяпла ў арганізме цеплакроўных жывёл і чалавека ў выніку перавышэння цеплапрадукцыі над цеплааддачай. Пры выяўленым напружанні фізіял. механізмаў тэрмарэгуляцыі (потавыдзяленне, расшырэнне скурных сасудаў і інш.) гіпертэрмія суправаджаецца ўзмацненнем і якаснымі парушэннямі абмену рэчываў, стратай вільгаці і солей, парушэннем кровазвароту і забеспячэння мозга кіслародам, што выклікае ўзбуджэнне, зрэдку сутаргі і непрытомнасць. Пры тэмпературы цела 41—42 °C можа здарыцца цеплавы ўдар. Штучная гіпертэрмія выкарыстоўваецца пры лячэнні некаторых нервовых і хранічных хвароб.

т. 5, с. 258

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

субэпідэрма́льны

(ад суб- + гр. epidermis = надскурка)

звязаны з канцэнтрацыяй нервовых элементаў па краі парасона гідроідных медуз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аміназі́н

(ад аміны)

лекавы прэпарат, які прымяняюць пры нервовых і псіхічных захворваннях як снатворны і болесуцішальны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтанеўры́я

(ад аўта- + гр. neuron = нерв)

нармальнае ў адрозненне ад хіястанеўрыі становішча нервовых ствалоў у бруханогіх малюскаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нейрасакрэ́цыя

(ад нейра- + сакрэцыя)

здольнасць некаторых нервовых клетак выпрацоўваць і выдзяляць у кроў або тканкавую вадкасць нейрагармоны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)