ліхама́нкавы, -ая, -ае.

1. Які бывае пры ліхаманцы (у 1 знач.).

Л. стан.

2. перан. Вельмі ўсхваляваны, нервовы, празмерна паспешлівы.

Ліхаманкавая дзейнасць.

|| наз. ліхама́нкавасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

edgy [ˈedʒi] adj. infml нерво́вы, узбу́джаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jumpiness [ˈdʒʌmpɪnəs] n. нерво́вы стан, нерво́васць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

neurotic​2 [njʊəˈrɒtɪk] adj. неўраты́чны, нерво́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

twittery [ˈtwɪtəri] adj. infml нерво́вы, усхвалява́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jumpy [ˈdʒʌmpi] adj. нерво́вы;

feel jumpy нервава́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лунаці́зм, ‑у, м.

Хваравіта-нервовы стан, пры якім чалавек у глыбокім сне можа хадзіць, лазіць і падсвядома выконваць іншыя дзеянні; самнамбулізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nervous breakdown [ˌnɜ:vəsˈbreɪkdaʊn] n. med. нерво́вы зрыў, нерво́вае расстро́йства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nerwowy

nerwow|y

нервовы;

atak ~y — нервовы прыпадак;

komórka ~a — нервовая клетка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разнервава́цца, ‑нервуюся, ‑нервуешся, ‑нервуецца; зак.

Прыйсці ў нервовы, узбуджаны стан; расхвалявацца. [Наўмыснік] ніколі не траціў спакойнай вытрыманасці, а цяпер так растрывожыўся і разнерваваўся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)