трайча́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з трох аднародных частак, прадметаў.

Трайчастыя вілы.

2. У выразе: трайчасты нерв (спец.) — пятая пара чэрапна-мазгавых нерваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлочуллі́вы, ‑ая, ‑ае.

Успрымальны, адчувальны да святла. Святлочуллівы нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адво́дны

1. отво́дный, отводно́й;

а. кана́л — отво́дный кана́л;

2. отводя́щий;

а. нерв — отводя́щий нерв

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрэ́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зрэнкі. Зрэнкавы нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлоадчува́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да святлоадчування. Святлоадчувальны нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

auditory [ˈɔ:dətri] adj. слыхавы́;

the auditory nerve слыхавы́ нерв

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пад’язы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад языком. Пад’язычны нерв. Пад’язычная залоза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяда́лішчны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў вобласці таза, ягадзіц. Сядалішчны нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрок, -у, м.

Адно з пяці знешніх пачуццяў, органам якога з’яўляюцца вочы; здольнасць бачыць.

Добры з.

Сапсаваць з.

Страціць з.

|| прым. зро́кавы, -ая, -ае.

З. нерв.

Зрокавая памяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

optic [ˈɒptɪk] adj. во́чны, зро́кавы;

the optic nerve зро́кавы нерв

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)