Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unságbar, únsagbar, unsäglich
aневыка́зны, невымо́ўны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
неабжы́тасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан неабжытага. У хаце — хоць і прасторнай і светлай — стаіць нейкі невыказны ды непаўторны дух неабжытасці, сумнай і затхлай даўніны...Брыль.Кабінет павеяў на яго ўспамінамі і неабжытасцю.Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
námenlos
a
1) безыме́нны
2) невыка́зны, неапіса́льны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
inexpressible
[,ɪnɪkˈspresəbəl]1.
adj.
невыка́зны, невымо́ўны
2.
n.
не́шта невыка́знае
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unspeakable
[ʌnˈspi:kəbəl]
adj.
1) невыка́зны
unspeakable joy — невымо́ўная ра́дасьць
2) кра́йне благі́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unbeschréiblich, únbeschreiblich
1.
a неапіса́льны, невыка́зны
2.
adv невымо́ўна, невыка́зна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
nameless
[ˈneɪmləs]
adj.
1)
а) безыме́нны
б) анані́мны
2) невыка́зны, невымо́ўны (пра жада́ньне)
3) агі́дны (пра злачы́нства)
4) невядо́мы; малавядо́мы (напр. маста́к)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БЕ́КЕТ (Beckett) Сэмюэл Барклі
(13.4.1906, Дублін — 22.12.1989),
пісьменнік. Па паходжанні ірландзец. Пісаў на фанц. і англ. мовах. Скончыў Трыніты-каледж у Дубліне (1927). Быў сакратаром Дж.Джойса. Удзельнік франц. Руху Супраціўлення. Адзін з заснавальнікаў абсурду драмы («У чаканні Гадо», 1952; «Канец гульні», 1957; «Апошняя стужка Крапа», 1959; і інш.). У п’есе «Катастрофа» (1982) выступіў супраць абмежавання свабоды мастака. Тэкст раманаў «Мёрфі» (1938), «Малой», «Малон памірае» (абодва 1951), «Невыказны», «Уот» (абодва 1953), «Як гэта» (1961) — алагічны, без сувязі «паток свядомасці». Аўтар зб-каў апавяданняў («Больш уколаў, чым штуршкоў», 1934), вершаў («Кастаньеты рэха», 1936) і артыкулаў («Кавалкі і абрыўкі», 1977), анталогіі «Я не магу працягваць, я працягваю» (1976), эсэ пра М.Пруста (1931) і Джойса (1936). У яго творах знайшла ўвасабленне экзістэнцыялісцкая канцэпцыя свету і чалавека. На бел. мову п’есу Бекета «Не я» пераклаў Л.Баршчэўскі (у кн. «Пры зачыненых дзвярах», 1995). Нобелеўская прэмія 1969.