гро́зны, -ая, -ае.

1. Суровы, жорсткі.

Г. начальнік.

2. Які тоіць у сабе пагрозу; небяспечны.

Грознае пісьмо.

Грозная зброя.

3. Велічны і страшны (высок.).

Грозная сіла.

Г. час.

|| наз. гро́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

insecure [ˌɪnsɪˈkjʊə] adj.

1. ненадзе́йны; небяспе́чны

2. (about) няўпэ́ўнены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

узрыванебяспе́чны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ўзрываецца; небяспечны з-за магчымасці ўзрыву. Узрыванебяспечны газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саранча́, -ы́, ж., таксама зб.

Насякомае, небяспечны шкоднік сельскай гаспадаркі, які пералятае вялікімі масамі.

С. наляцела.

Накінуцца на што-н., як с. (прагна, падбіраючы ўсё; разм.).

|| прым. саранчо́вы, -ая, -ае.

Сямейства саранчовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неблагополу́чный нешчаслі́вы; няўда́чны; нядо́бры, дрэ́нны; непаспяхо́вы; (небезопасный) небяспе́чны;

неблагополу́чное путеше́ствие няўда́чнае (нешчаслі́вае) падаро́жжа;

неблагополу́чный исхо́д дрэ́нны (нядо́бры, нешчаслі́вы) кане́ц (вы́нік);

неблагополу́чный уча́сток небяспе́чны ўча́стак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

risky [ˈrɪski] adj. рызыко́ўны, небяспе́чны;

a risky business рызыко́ўны бі́знес

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trouble spot [ˈtrʌblˌspɒt] n. неспако́йнае ме́сца; небяспе́чны раён, «гара́чае ме́сца»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unsafe [ʌnˈseɪf] adj. ненадзе́йны, небяспе́чны;

an unsafe method рызыко́ўны ме́тад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сацыя́льна, прысл.

У грамадскіх адносінах; з грамадскага пункту погляду; у інтарэсах грамадства. Сацыяльна небяспечны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыты́чны², -ая, -ае.

1. Пераломны, які знаходзіцца ў стане крызісу.

К. момант хваробы.

К. ўзрост.

2. Вельмі цяжкі, небяспечны.

Крытычнае становішча.

○

Крытычная тэмпература — тэмпература пераходу цела з аднаго стану ў другі (спец.).

|| наз. крыты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)