diagonally

[daɪˈægənəli]

adv.

наўско́с, наўскася́к, па дыягана́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ukośnie

наўскасяк, наўскасы, наўскос; па дыяганалі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

накася́к, прысл.

Не прама, убок ад прамога кірунку; наўскасяк. Сцежка ішла накасяк. / у перан. ужыв. Так, сяк, накасяк, абы не па-людску. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábschrägen

vt зраза́ць (вуглы), рэ́заць наўскася́к, счэ́сваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чаро́цісты, ‑ая, ‑ае.

Парослы чаротам. А кніжка сапраўды была прыгожая: на вокладцы была намалявана рэчка з чароцістым берагам і чалавек у чоўне, а наўскасяк напісана «Расцяробы». Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўско́с, прысл. і прыназ.

Тое, што і наўскасяк. Сонца схілілася к захаду і ўжо наўскос кідала праменні ў вокны. Пестрак. [Бесо] пачаў узнімацца ўгору, ідучы ў падножжы наўскос стромага спаду. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

так-ся́к нареч., разг. так-ся́к;

◊ так-ся́к наўскася́к, абы́ не па-лю́дску — тяп-ля́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наўко́с, прысл. і прыназ.

Разм. Тое, што і наўскасяк. Гаспадыня была ў чорным плацці; такая ж хустка наўкос закрывала лоб. Савіцкі. Наўкос усяго хвойніку рассцілаюцца па ўтульным моху зялёныя абрусы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schräg

1.

a ко́сы, нахі́лены

2.

adv наўско́с, наўскася́к, наўскасы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наперако́с прысл.

1. (наўскасяк) schräg, schief;

прыбі́ць рэ́йку наперако́с éine Léiste schräg [schief] féstnageln;

2. перан. гл. уздоўж

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)