nakreślić

зак.

1. начарціць;

2. накрэсліць; накідаць, зрабіць накід

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

narysować

зак.

1. нарысаваць; начарціць;

2. перан. намаляваць; выявіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

упіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.

1. каго-што. Напісаць, унесці куды-н., напр., у спіс.

У. прапушчаныя словы.

У. даўжнікоў у запісную кніжку.

У. новую старонку ў гісторыю (перан., высок.).

2. што. У матэматыцы: начарціць адну фігуру ўнутры другой з захаваннем пэўных умоў.

У. трохвугольнік у акружнасць.

3. што. З апетытам з’есці (разм.).

У. булку.

|| незак. упі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схе́ма ж., в разн. знач. схе́ма;

начарці́ць ~му — начерти́ть схе́му;

с. арты́кула — схе́ма статьи́;

мы́сліць гато́вымі ~мамі — мы́слить гото́выми схе́мами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Збрэзь ’так поўна, што пераліваецца’ (Юрч. Фраз. 3). Рус. бранёй, збрэзь ’з верхам’. Няясна. Да кораняў бераг, берагчы? Параўн. польск. дыял. zbereź (< усх.-слав.?): zberezie wyprawiać ’даказваць’, «chowajcie mi go przy malej zberezie» (Карловіч), літ. išbrė́žti ’начарціць, правесці лінію’, užьrėžti ’намеціць’. Параўн. бранск. брэзко́тка ’невялікая конусападобная торбачка са званочкам для збору грошай у царкве’, адкуль брэзкальные деньги ’грошы, сабраныя такім чынам’ (Растаргуеў, Бранск.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прочерти́ть сов.

1. (начертить, вычертить) начарці́ць, вы́чарціць;

2. (провести черту) прачарці́ць;

прочерти́ть дугу́ прачарці́ць дугу́;

3. (некоторое время) прачарці́ць;

прочерти́ть весь ве́чер прачарці́ць уве́сь ве́чар;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skreślić

зак.

1. накрэсліць; начарціць;

skreślić parę słów — чыркануць некалькі слоў;

2. выкрасліць;

3. спісаць (з рахунка)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

circle​1 [ˈsɜ:kl] n.

1. круг, акру́жнасць;

draw a circle начарці́ць круг;

move in circles кружы́ць

2. сфе́ра, галіна́

3. ко́ла (група людзей); асяро́дак, асяро́ддзе;

in theatrical circles у тэатра́льных ко́лах, сяро́д акцёраў

4. гурто́к

5. кругаваро́т, цыкл

6. theatre я́рус;

the dress circle бельэта́ж;

the upper circle балко́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

куб I м., в разн. знач. куб;

узво́дзіць у к. — возводи́ть в куб;

начарці́ць к. — начерти́ть куб;

к. дроў — куб дров

куб II м. (сосуд) куб;

пераго́нны к. — перего́нный куб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́разаць, -ражу, -ражаш, -ража; вы́ражы і вы́раж; -разаны; зак.

1. што. Выняць, выдаліць або зрабіць што-н. рэзаннем.

В. пухліну.

В. што-н. з паперы.

2. што. Зрабіць, начарціць чым-н. рэжучым, вострым.

В. літару на дошцы.

3. што. Вырабіць разьбой.

В. лыжку.

4. што. Зрэзаць, адрэзаць для якой-н. патрэбы.

В. лазіну.

5. каго-што. Вынішчыць разнёй або загрызці ўсіх, многіх (пра ваўкоў).

Ваўкі выразалі статак авечак.

Бандыты выразалі ўсю сям’ю.

|| незак. выраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вырэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выраза́нне, -я, н., вырэ́званне, -я, н. (да 1—4 знач.) і вы́разка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)