◊ я ў яго на заме́тцы er hat mich auf dem Kíeker;
2.разм (паведамленне) глнататка
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
paragraph
[ˈpærəgræf]1.
n.
1) абза́ц -а m., пара́граф -а m.
to begin a new paragraph — пача́ць з адсту́пу
2) газэ́тная за́цемка, ната́ткаf.
2.
v.
1) дзялі́ць на пара́графы
2) піса́ць за́цемкі ў газэ́ту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БУДЗІЛО́ВІЧ Антон Сямёнавіч
(24.5.1846, в. Коматава Гродзенскага р-на — 25.12.1908),
гісторык, філолаг і публіцыст. Чл.-кар. Пецярбургскай АН (1882). З сям’і уніяцкага святара. Вучыўся ў Віленскай гімназіі, Літоўскай духоўнай семінарыі, скончыў Пецярбургскі ун-т (1867). З 1875 праф. Нежынскага гіст.-філал. ін-та, з 1892 рэктар Тартускага ун-та, з 1901 чл. савета мін-ванар. асветы. З 1907 рэдактар «Московских ведомостей». Выступаў за аб’яднанне славян пад эгідай Расіі, за ўмацаванне асноў самадзяржаўя і праваслаўя. Даследаваў стараж.слав. пісьменства, гісторыю, л-ру і мовы слав. народаў. Аўтар гіст. прац «Чэхія і Маравія» (1871, разам з А.П.Нарановічам), «Нарысы з сербскай гісторыі» (1877). Гісторыю правасл. царквы на Беларусі разглядаў у даследаваннях «Гістарычная нататка пра царкоўна-маёмасныя запісы ў Заходняй Расіі» (1871), «Парадак утварэння нерухомай уласнасці царкоўнай у Заходняй Расіі» (1882).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Тэ́рмін1 ‘пэўны прамежак, канец устаноўленага часу’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Шымк. Собр., Ласт., Гарэц., Сержп. Казкі, Касп.), ст.-бел.терминъ, тэрминъ, терменъ ‘тс’ (1577 г., ГСБМ). Запазычана праз ст.-польск.termin ‘тс’, што, у сваю чаргу, з лац.terminus ‘мяжа, канец’ (Булыка, Лекс. запазыч., 192), або непасрэдна адаптаванага з лацінскай тэрміналогіі, што шырока ўжывалася ў судовай практыцы ВКЛ, параўн. termini indiciarii terrestres = рокі судовые земские ад ст.-бел.рок ‘акрэслены, прызначаны час’ (Жлутка, 332). Сюды ж тэрміно́ва ‘ў хуткім часе’ (Варл.), тэрміно́вы ‘які не церпіць адкладу’, тэрмінава́ць ‘прызначыць тэрмін’ (Ласт.).
Тэ́рмін2 ‘абазначэнне, назва пэўнага паняцця’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Сюды ж, магчыма, ст.-бел.термина, тармена ‘кароткі спіс, нататка’ (1574 г.), термината ‘тс’ (ГСБМ), ‘копія, прабел старонкі’ (Ст.-бел. лексікон), што звязаны з с.-лац.terminus ‘слова ў строга вызначаным сэнсе’, гл. ЕСУМ, 5, 554; Арол, 5, 63.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nota
ж.
1. нота;
2. заметка, нататка, зацемка;
3. паведамленне; авіза;
nota debetowa — дэбетовае авіза; дэбет-нота;
nota kredytowa — крэдытнае авіза; крэдыт-авіза;
nota ubezpieczeniowa — страхавое пасведчанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
інфарма́цыя, ‑і, ж.
1. Тое, што і інфармаванне.
2. Паведамленне аб становішчы спраў у якой‑н. галіне, аб чыёй‑н. дзейнасці і пад.; звесткі аб чым‑н. Атрымаць інфармацыю. Бюро тэхнічнай інфармацыі. Палітычная інфармацыя. □ Камбінацыя трох прыяцеляў заключалася ў тым, каб падбіць Саўку за пэўную ўзнагароду звязацца з тулягамі, паўстаўшымі супроць багацеяў, і даваць аб іх інфармацыю.Колас.Неўзабаве Юзік меў ад Аннушкі і Каліны поўную інфармацыю аб камендатуры.Няхай.// Артыкул, нататка інфармацыйнага характару. Апублікаваць інфармацыю з месц. □ Васіль Сымонавіч прачытаў інфармацыю «З залы суда», пацікавіўся прагнозам надвор’я.Арабей.
3. Сукупнасць якіх‑н. звестак, ведаў. Паток інфармацыі.
4. Звесткі, сігналы аб навакольным свеце, якія ўспрымаюць арганізмы ў працэсе жыццядзейнасці. Інфармацыя праз органы пачуццяў перадаецца ў мозг.
5. Звесткі, якія з’яўляюцца аб’ектам захоўвання, перадачы і перапрацоўкі. [Назвы паселішчаў] з далёкага мінулага нясуць нам інфармацыю пра нашых продкаў, пра ўклад народнага жыцця.«Маладосць».
6. Сукупнасць колькасных даных, выражаных пры дапамозе лічбаў, крывых або графіка, якая выкарыстоўваецца ў зборы і апрацоўцы якіх‑н. звестак. Даныя тэлеметрычнай інфармацыі. З борта штучнага спадарожніка Зямлі наступае навукова-тэхнічная інфармацыя.
7. У біялогіі — сукупнасць хімічна закадзіраваных сігналаў, якія перадаюцца ад аднаго жывога аб’екта другому (ад бацькоў патомкам) або ад адных клетак, тканак, органаў другім у працэсе развіцця арганізма.
•••
Тэорыя інфармацыігл. тэорыя.
[Ад лац. informatio — растлумачванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
note
[noʊt]1.
n.
1) за́піс -у m., за́цемка, ната́ткаf.
2) ува́га f.
3) заўва́га, зно́ска, спасы́лка f.
4) запі́ска f.
5) (дыпляматы́чная) но́та
6) но́та f.
7) птушы́ны сьпеў або́ крык
8) пе́сьня, мэлёдыя f.
9) расьпі́ска f. (дакумэ́нт)
10) банкно́т -а m., ба́нкаўскі біле́т
2.
v.
1) запі́сваць
2) ува́жна глядзе́ць, уважа́ць, заўважа́ць; браць на ўва́гу
3) пака́зваць на што, абазнача́ць, зна́чыць
•
- compare notes
- strike the right note
- take note of
- take notes of
- make a note of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
note1[nəʊt]n.
1. за́піс, ната́тка;
make a note of smth. запі́сваць/занато́ўваць што-н.;
make/take notes (of a lecture) рабі́ць ната́ткі, канспектава́ць (ле́кцыю)
2. каро́ткае пісьмо́, запі́ска;
a note of thanks пісьмо́ з падзя́кай;
a suicide note перадсмяро́тная запі́ска (самагубцы);
an exchange of notes абме́н (дыпламаты́чнымі) но́тамі
3. заўва́га, камента́рый (да слова, абзаца і да т.п.);
See note 5, page 138. Глядзі заўвагу 5, старонка 138.
4. банкно́та;
a ₤5 note банкно́та ў 5 фу́нтаў
5.mus. но́та, тон
6. ува́га;
worthy of note ва́рты ўва́гі
♦
hit/strike the right note узя́ць пра́вільны тон; тра́піць/патра́піць у тон; крану́ць адпаве́дную струну́;
take note of smth. звярну́ць ува́гу на што-н.; прыня́ць што-н. да ве́дама
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)