Кура́нты ’вежавы або насценны гадзіннік з боем’ (ТСБМ, Нас.). Праз рус. мову з франц. courante ’бягучы’ (гл. Шанскі, 2, 8, 451).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́ятнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Стрыжань або ланцуг з цяжарам на ніжнім канцы, які мерна вагаецца з боку ў бок у падвешаным стане.

Насценны гадзіннік з маятнікам.

2. Рухомае кольца ў ручным ці кішэнным гадзінніку, якое рэгулюе ход.

|| прым. ма́ятнікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ро́спіс ’мастацкае ўпрыгожанне каляровымі фарбамі сцен, столі і да таго пад., насценны жывапіс’, ’подпіс’ (ТСБМ). Да распісваць < піса́ць (гл.), якое з рус. писа́ть ’маляваць ікону, карціну’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шпале́ра ж.

1. (насценны дыван) Gobelintapete [gobə´lɛ̃:-] f -, -n;

2. мн.:

гл. шпалеры

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

альфрэ́ска

(іт. al fresco = пасвежаму)

насценны жывапіс па сырым тынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бра

(фр. bras = літар. рука)

насценны свяцільнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Tapéte

f -, -n

1) pl. шпале́ры

2) насце́нны дыва́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

альсе́ка

(іт. al secco = па-сухому)

насценны жывапіс па сухім тынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

malowidło

н. карціна;

malowidło ścienne — насценны жывапіс; роспіс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

празвані́ць, ‑звашо, ‑звоніш, ‑звоніць; зак.

1. Утварыць гук звону.

2. што. Звонам апавясціць аб чым‑н. У гэты час насценны гадзіннік празваніў палавіну дзесятай... Якімовіч.

3. Званіць некаторы час. Празваніць гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)