nastawiony

настроены; арыентаваны;

nastawiony na karierę — арыентаваны на кар’еру;

liberalnie nastawiony — настроены ліберальна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

genéigt

a

1) схі́льны, настро́ены

2) нахі́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нядо́бры, -ая, -ае.

1. Які непрыязна настроены да людзей, злосны.

Н. чалавек.

Нядобрая ўсмешка.

2. Непрыемны, кепскі.

Нядобрыя весці.

Пачуць сэрцам нядобрае (наз.).

3. Дрэнны, заганны ў маральным плане.

Нядобрая рыса характару.

4. Варты дрэннай ацэнкі; не такі, якім павінен быць.

Н. тавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восстано́вленный

1. адно́ўлены; ве́рнуты;

2. адбудава́ны, адно́ўлены;

3. настро́ены, падбухто́раны; см. восстанови́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрабо́танный

1. апрацава́ны;

2. апрацава́ны, уро́блены;

3. настро́ены, угаво́раны;

4. абла́джаны; см. обрабо́тать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настро́енный​II

1. прич., муз., радио настро́ены;

2. прич., техн., радио нала́джаны, настро́ены;

3. прич. (приведённый в какое-л. настроение, расположение) настро́ены;

4. прич., перен. настро́ены; падбухто́раны; падбі́ты; падгаво́раны; см. настро́ить​II;

5. кратк. форма сказуемого / он ве́село (пло́хо) настро́ен ён у вясёлым (у дрэ́нным) настро́і;

он не настро́ен сего́дня писа́ть ён не ма́е сёння настро́ю (ён не ў настро́і сёння) піса́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азло́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад аздобіць.

2. у знач. прым. Які зрабіўся (стаў) злосным у выніку няўдачы, непрыемнасці і пад.; зласліва настроены да ўсяго навакольнага. // Які выяўляе злосць, бязлітаснасць. Азлоблены погляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ustosunkowany

1. настроены;

2. уплывовы; з вялікімі сувязямі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непрыхі́льна прысл., непрыхі́льны

1. (непрыязна настроены) míssgünstig, überwollend; féindselig (варожы);

2. (які выказвае неадабрэнне) míssbilligend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нядобразычлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не зычыць дабра каму‑н., непрыязна настроены ў адносінах да каго‑, чаго‑н. Нядобразычлівыя людзі. // Які выражае непрыязнасць да каго‑, чаго‑н. Нядобразычлівы позірк. □ Пытанні [Акінчыца], як здалося Максіму, былі нядобразычлівыя, а часам нават правакацыйныя, быццам.. юрыст наўмысна стараўся збіць яго з панталыку, пазбавіць логікі. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)