Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
марыхуа́на
(ісп. marihuana, з індз.)
наркотык, які здабываецца з індыйскіх канапель.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Наркоз (БРС, ТСБМ), нархоз (Сл. ПЗБ). З франц.narkose ці ням.Narkose ад лац.narcosis, грэч.νάρκωσις ’аняменне, здранцвенне’. Сюды ж наркотык, наркатычны з франц.narсоtique ад лац.narcoticus, грэч.ναρκωτικός < ναρκάω ’дранцвець, нямець’ (гл. Фасмер, 3, 44).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГАШЫ́Ш,
наркотык, які атрымліваюць са смалы жаночага суквецця інд. канапель. Належыць да групы галюцынагенаў. Пры ўвядзенні ў арганізм чалавека выклікае парушэнні функцый ц. н. с., суправаджаецца галюцынацыямі і інш. змяненнямі псіхічнай дзейнасці. Выкарыстанне, захоўванне гашышу і развядзенне інд. канапель у большасці краін і на Беларусі забаронены.