ашчані́цца, ашчэніцца; зак.

Нарадзіць, прывесці шчанят (пра суку, лісу, ваўчыцу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажарабі́цца, ‑рабіцца; зак.

Прывесці, нарадзіць жарабя (пра кабылу, асліцу, вярблюдзіцу).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акаці́цца, акоціцца; зак.

Нарадзіць кацянят, ягнят, казлянят, зайчанят і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spłodzić

зак. нарадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

narodzić

зак. нарадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urodzić

зак. нарадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

níederkommen

* vi (s) абрадзі́ніцца, нарадзі́ць [вы́радзіць] дзіця́

mit éiner Tóchter ~ — нарадзі́ць дачку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дво́йня, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і двайняты; блізняты. Нарадзіць двойню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́радзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Нарадзіць, пусціць на свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уроди́ть сов.

1. урадзі́ць, зарадзі́ць;

2. (родить) прост. нарадзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)