выро́джваць

‘нараджаць, пускаць у свет каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выро́джваю выро́джваем
2-я ас. выро́джваеш выро́джваеце
3-я ас. выро́джвае выро́джваюць
Прошлы час
м. выро́джваў выро́джвалі
ж. выро́джвала
н. выро́джвала
Загадны лад
2-я ас. выро́джвай выро́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выро́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напло́джваць

‘нараджаць, разводзіць каго-небудзь, чаго-небудзь у вялікай колькасці’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напло́джваю напло́джваем
2-я ас. напло́джваеш напло́джваеце
3-я ас. напло́джвае напло́джваюць
Прошлы час
м. напло́джваў напло́джвалі
ж. напло́джвала
н. напло́джвала
Загадны лад
2-я ас. напло́джвай напло́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час напло́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радзі́ць, раджу́, ро́дзіш, ро́дзіць; зак. і незак.

1. каго-што. Тое, што і нарадзіць (нараджаць).

2. незак. Даваць ураджай, плады (аб глебе, раслінах).

Глеба родзіць добра.

Надта родзяць буракі.

|| незак. таксама раджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рожа́ть несов.

1. раджа́ць; нараджа́ць;

2. (о земле) радзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасі́цца ​1, ‑росіцца; незак.

Нараджаць, прыводзіць парасят (пра свінню).

парасі́цца ​2, ‑рашуся, ‑росішся, ‑росіцца; зак.

Разм. Намокнуць ад расы; абрасіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цялі́цца, целіцца; незак.

Нараджаць цяля (пра карову, самку аленя, лася). [Кастусь:] — Лепш бы пайшла паглядзець карову, можа, яна цяліцца скора будзе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

generate

[ˈdʒenəreɪt]

v.t.

1) твары́ць; утвара́ць; нараджа́ць, выкліка́ць

2) спараджа́ць, нараджа́ць

3) Math. твары́ць, утвара́ць, ствара́ць (кут, лі́нію)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ферты́льнасць

(ад лац. fertilis = урадлівы)

здольнасць арганізма нараджаць патомства (параўн. стэрыльнасць 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

генеры́раваць

(лац. generare = нараджаць, ствараць)

выклікаць з’яўленне, утварэнне чаго-н. (напр. г. электрычныя ваганні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

płodzić

незак.

1. пладзіць; нараджаць;

2. даваць плён

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)