хамяко́ў, ‑ова.

Які належыць хамяку. Хамяковы лапы. Хамякова нара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барсу́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Драпежны пушны звер сямейства куніцавых з вострай мордай і доўгай грубай шэрсцю.

|| прым. барсуко́вы, -ая, -ае і барсучы́ны, -ая, -ае.

Барсуковая нара.

Барсучынае футра.

Б. тлушч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́дрын, ‑а.

Які мае адносіны да выдры, належыць ёй. Выдрына нара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабры́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і бабровы (у 1 знач.). Бабрыная нара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тхор, тхара́, мн. тхары́, тхаро́ў, м.

1. Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства куніцавых з каштоўным футрам.

2. Футра гэтай жывёліны.

|| прым. тхаро́вы, -ая, -ае (да 2 знач.) і тхары́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тхаровае футра.

Тхарыная нара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ляндоўка ’твар, пыса’ (КЭС, лаг.). Балтызм. Параўн. літ. landà, lánda, lañdė, lendė̃ ’нара’, ’лаз’, ’ляток у вуллі’. Семантычны перанос: ’нара, яма’ > ’рот’ > ’пыса, твар’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

но́рка I ж., уменьш. (от нара́) но́рка

но́рка II ж., зоол. но́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́рка ​1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш. да нара; невялікая нара.

но́рка ​2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, які дае каштоўнае футра ад цёмна-карычневага да серабрыста-блакітнага колеру. // Футра гэтага звярка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

байбако́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да байбака, належыць яму. Байбаковая нара. // Зроблены з футра байбака. Байбаковы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сурка, належыць яму. Сурковая нара. // Зроблены з футра сурка. Сурковы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)