come into one’s own

а) атрыма́ць нале́жнае

б) дасягну́ць уда́чы або́ прызна́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лега́т​2

(лац. legatum = належнае па завяшчанню)

выкладзенае ў завяшчанні даручэнне выплаціць якой-н. асобе пэўную суму або перадаць ёй пэўную маёмасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плаці́ць, плачу́, пла́ціш, пла́ціць; незак.

1. што і без дап. Аддаваць грошы як належнае за што-н.

П. за пакупку.

П. падаткі.

За здароўе лепш п., чым расплачвацца (прыказка).

2. перан., чым за што. Так або інакш адказваць на чый-н. учынак (кніжн.).

П. паслугай за паслугу.

П. дабром за зло.

|| зак. заплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны.

|| наз. плаце́ж, -цяжу́, м. (да 1 знач.).

П. з растэрміноўкай.

|| прым. плаце́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

appreciate [əˈpri:ʃieɪt] v.

1. (высо́ка) цані́ць, аддава́ць нале́жнае;

We appreciate your help. Мы высока цэнім вашу дапамогу.

2. до́бра разбіра́цца, разуме́ць, быць зна́ўцам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niche [ni:ʃ] n.

1. ні́ша

2. сваё/нале́жнае ме́сца;

find a niche for oneself знайсці́ сваё ме́сца ў жыцці́

3. econ. сфе́ра прымяне́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уве́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. аб кім-чым, пра каго-што і з дадан. Атрымаць звесткі пра каго-, што-н.; выведаць што-н., дазнацца.

У. пра смерць (аб смерці) знаёмага.

У., што здарылася.

2. каго-што і з дадан. Набыць веды адносна чаго-н.; атрымаць належнае ўяўленне пра каго-, што-н.

У. шмат новага з кніг і часопісаў.

У. людзей.

У. цану жыцця.

3. што. Зазнаць, зведаць, перажыць.

У. многа гора.

|| незак. уве́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Tribút

m -(e)s, -e гіст. дані́на

den ~ záhlen — адда́ць дані́ну, адда́ць нале́жнае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

due​1 [dju:] n.

1. : To give him his due, he tried hard. Трэба аддаць яму належнае – ён вельмі стараўся.

2. pl. dues унёсак;

harbour dues парто́выя збо́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Genüge

f - задавальне́нне

zur ~ — до́сыць

j-m ~ léisten [tun*] — задавальня́ць каго́-н.; адда́ць нале́жнае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэантало́гія

(ад гр. deon, -ntos = патрэбнае, належнае + -логія)

1) прафесіянальная этыка медыцынскіх работнікаў, прынцыпы іх паводзін у адносінах да хворых;

2) раздзел этыкі, у якім вывучаюцца праблемы абавязку і абавязковага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)