наклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накласці (у 1, 2 знач.) і налажыць ​1 (у 1–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накласці (у 1, 2 знач.) і налажыць ​1 (у 1–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секвестрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Налажыць (накладваць) на што‑н. секвестр (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ostemplować

зак. праштэмпеляваць; паставіць штэмпель; налажыць кляймо

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэзалю́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Пастанова, прынятая ў выніку абмеркавання якога-н. пытання.

Праект рэзалюцыі.

2. Пісьмовае распараджэнне, рашэнне начальніка ў форме надпісу на дзелавой паперы.

Налажыць рэзалюцыю.

|| прым. рэзалюцы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загіпсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

1. Налажыць гіпсавую павязку. Загіпсаваць руку.

2. Дабавіць, унесці гіпс у што‑н. Загіпсаваць глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капы́т, -та́ м. копы́то ср.;

◊ ~та́мі налажы́ць — окочу́риться;

задра́ць ~ты́ — протяну́ть но́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Перавязаць бінтам, налажыць павязку. Забінтаваць рану. □ Джывані зрабілі ў бальніцы перавязку, добра забінтавалі прастрэленае плячо. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жгут, -а́, М жгуце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Эластычная гумавая трубка, бінт або іншы прадмет для перавязвання канечнасці, каб спыніць кровацячэнне.

Налажыць ж.

2. Туга скручаны кавалак тканіны, пучок саломы і пад.

Саламяны ж.

|| памянш. жгу́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

úmbringen

* vt забіва́ць

sich ~ — налажы́ць на сябе́ ру́кі; разм. дабі́ць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)