баніфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Накідка на цану тавараў, якасць якіх вышэйшая, чым вызначана паводле дагавору.

[Фр. bonification.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляры́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.

Накідка на плечы, звычайна кароткая (не даходзіць да пояса), а таксама верхняя частка паліто, сукенкі ў форме такой накідкі.

Паліто з палярынай.

|| прым. паляры́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stole1 [stəʊl] n. паланці́н, фу́травы ша́лік; баа́з но́ркі;

a mink stole накі́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Бурка (плашч-накідка) 1/104; 2/479

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

манты́лья, ‑і, ж.

1. Карункавае пакрывала ў іспанак, якое закрывае галаву і плечы.

2. Уст. Кароткая жаночая накідка без рукавоў.

[Ісп. mantilla ад лац. mantellum — пакрывала, адзенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манты́лья

(ісп. mantilla)

1) карункавая накідка ў іспанак на галаву і плечы;

2) кароткая накідка без рукавоў у жаночым касцюме 19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пеньюа́р, ‑а, м.

1. Ранішняе жаночае адзенне з лёгкай тканіны.

2. Белая накідка, якою накрываюць плечы кліентаў у цырульні пры стрыжцы.

[Фр. peignoir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Манты́лькі ’верхняя жаночая вопратка, накідка’ (Нас., Федар., 6). З польск. mantylkaнакідка, свабодны плашч, палярынка’, якое з mantyla ’тс’. Да манты́лья (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mhang

m -(e)s, -hänge накі́дка, плашч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БЕРАГАЎМАЦАВА́ЛЬНЫЯ ЗБУДАВА́ННІ,

збудаванні для аховы берагоў вадаёмаў (рэк, мораў, вадасховішчаў, каналаў і інш.) ад разбуральнага ўздзеяння хваляў, напору вады, лёду і інш. Паводле характару ўзаемадзеяння з водным патокам берагаўмацавальныя збудаванні падзяляюць на актыўныя (паток выкарыстоўваецца для намыву і захавання берагавых наносаў: на рэках — папярочныя паўзапруды, рэгулявальныя дамбы, струмененакіравальныя шчыты; на морах і азёрах — буны, што затрымліваюць наносы, хваляломы) і пасіўныя (воднаму патоку проціпастаўляецца трываласць канструкцыі: на рэках — каменная накідка, цюфякі, бетонныя і жалезабетонныя пліты; на морах — хвалеадбойныя сцены, накідка з буйных блокаў і фігурных масіваў). Выбар берагаўмацавальных збудаванняў залежыць ад рэльефу берага, яго гідрагеал. рэжыму і геал. Будовы.

т. 3, с. 104

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)