пеана́ж

(фр. péonage < ісп. peonaje, ад peon = найміт)

сістэма кабальнай, паўпрыгонніцкай залежнасці селяніна, парабка ад землеўласніка ў некаторых краінах Лац. Амерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pachołek

м.

1. слуга;

2. пагард. прыслужнік, найміт, халуй, халоп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сатэлі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

1. У Старажытным Рыме — узброены найміт, які суправаджаў свайго гаспадара.

2. перан. Паслугач, выканаўца чужой волі. // Дзяржава або ўрад, фармальна незалежныя, а фактычна падпарадкаваныя іншай, больш моцнай імперыялістычнай дзяржаве. Сатэліты імперыялізму.

3. У астраноміі — спадарожнік планеты. Месяц — сатэліт Зямлі.

4. Спец. У планетарных механізмах — шасцярня, якая круціцца разам з воссю вакол цэнтральнага кола накшталт спадарожніка планеты.

[Ад лац. satelles, satellitis — спадарожнік; паплечнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

najemca

м.

1. наймальнік;

najemca lokalu — кватэранаймальнік;

2. наёмны рабочы; найміт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Lándsknecht

m -(e)s, -e

1) гіст. ландскне́хт, наёмны салда́т

2) перан. ландскне́хт, наймі́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наёмнік м

1. (наёмны работнік) Tágelöhner m -s, -;

2. гл найміт

2.наёмн|ы

1. (узяты ў арэнду) gemíetet, Míet-;

2. (хто працуе па найме) Lohn-;

наёмнікая пра́ца эк Lóhnarbeit f -;

наёмнікая а́рмія Söldnerheer n -s, -e;

3. перан (прадажны) gedúngen; käuflich;

наёмнік забо́йца gedúngener Mörder, Áuftragskiller m -s, - (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

слуга, служка, прыслужнік, прыслуга, работнік, найміт, падручны / на сельскагаспадарчых работах: парабак, батрак; служака, службак, служэбнік, папіхач, паслугач, халуй (разм.); лёкай (уст.); васал (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

help

[help]

1.

v.

1) дапамага́ць

2) выле́чваць

The doctor helped my sore eye — Ле́кар вы́лечыў маё хво́рае во́ка

3) стры́мваць, прадухіля́ць

it can’t be helped — На гэ́та ра́ды няма́; нічо́га ня зро́біш

Can’t help it — Нічо́га не магу́ зрабі́ць

4) стры́мвацца

He can’t help yawning — Ён ня мо́жа паўстрыма́цца ад пазяха́ньня

She can’t help thinking of it — Яна́ ня мо́жа ня ду́маць пра гэ́та

5) падава́ць, частава́ць (за стало́м)

Help yourself — Бярэ́це, калі́ ла́ска са́мі

May I help you to some meat? — Ці магу́ пада́ць вам мя́са?

2.

n.

1) дапамо́га f.

2) памага́ты -ага m., памага́тая f.

3) наня́ты рабо́тнік ці рабо́тніца; служа́нка, на́ймічка f., на́йміт -а m.

4) сро́дак -ку m.; парату́нак -ку m.

•

- help down

- help into

- help off

- help oneself to

- help out

- So help me God

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)