Verbum

раша́ючы, -ая, -ае.

Найбольш істотны, галоўны.

Рашаючая перамога.

○

Рашаючы голас — права галасаваць (на з’ездзе, канферэнцыі і пад.).

асно́ўны¹, -ая, -ае.

Найбольш важны, галоўны.

А. закон — канстытуцыя.

Асноўная работа.

◊

У асноўным — у галоўным, у агульных рысах.

перава́жны, -ая, -ае.

Найбольш пашыраны, распаўсюджаны, які змяшчае ў сабе якую-н. перавагу.

Пераважную большасць калектыву складае моладзь.

радыка́льны, -ая, -ае.

Які прытрымліваецца крайніх поглядаў; найбольш дзейсны, рашучы.

Радыкальная партыя.

Радыкальныя меры.

|| наз. радыка́льнасць, -і, ж.

патало́к, -лка́, м. (спец.).

Найбольшая вышыня пад’ёму лятальнага апарата, а таксама (разм.) наогул мяжа, найбольш магчымая норма чаго-н.

ме́жань, -і, ж.

Перыяд з найбольш нізкім устойлівым узроўнем вады ў рацэ.

Зімовая м.

|| прым. ме́жанны, -ая, -ае.

М. перыяд.

семіётыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Навука, якая вывучае найбольш агульныя ўласцівасці знакаў і знакавых сістэм.

|| прым. семіяты́чны, -ая, -ае.

каро́нны, -ая, -ае.

1. У манархічных краінах: дзяржаўны, урадавы (уст.).

К. суд.

Каронныя землі.

2. Найбольш удалы, лепшы.

К. нумар канцэрта.

бяло́к¹, -лку́, мн. -лкі́, -лко́ў, м.

Складанае арганічнае рэчыва, найбольш важная састаўная частка жывёльных і раслінных арганізмаў.

|| прым. бялко́вы, -ая, -ае.