Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
агля́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.
Акінуць позіркам. Міхал падыдзе і прыстане, І лаву жыцейка агляне. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АБУХО́ВІЧЫ,
шляхецкі род герба «Ключ раздвоены» («Абуховіч») у ВКЛ. Найб. вядомыя:
Піліп Казімір, гл. Абуховіч П.К. Тэадор Міхал (?—1658), брат Піліпа Казіміра. Падкаморы мазырскі (1646), паручнік гусарскай харугвы, пасол соймавы. Валодаў землямі ў Мазырскім пав. Захарыяш (?—1658), брат Піліпа Казіміра, суддзя, дэкан смаленскі. Мікалай (?—?), скарбнік і суддзя гродскі мазырскі (1648). Міхал Лявон, гл. Абуховіч М.Л. Тэадор Геранім, гл. Абуховіч Т.Г.
т. 1, с. 50
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
рассвіта́ць, ‑ае; безас. зак. і незак.
Пра наступленне світання; развіднецца (развідняцца). Міхал, пакуль не рассвітае, Ідзе Антосю памагае. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паджы́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і пажылы. Міхал калодку падстаўляе. Уздыхнуў Ксавэры і сядае. То быў мужчына ўжо паджылы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыкандыба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Прыйсці куды‑н., кандыбаючы, кульгаючы. Прыйшоў Міхал, брыгадзіры, дзед Ігнат прыкандыбаў, дачуўшыся аб такой навіне. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́ншчык, ‑а, м.
Той, хто зменьвае каго‑н. на якой‑н. рабоце. Здаўшы плавільную печ зменшчыку, Міхал выйшаў за заводскую браму. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаспо́да, ‑ы, ж.
Уст. Дом, жыллё гаспадара. Міхал злез з воза, кінуў вокам, У двор шыбуе мерным крокам, Ідзе, гасподу разглядае. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Штурхаючы, прымусіць выйсці. Міхал ужо не памятае, калі ён выпхаў з кватэры Хвядоса Бычка. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пялю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Абл. Пялёнка (у 2 знач.). Міхал падступіўся да парадзіхі і адгарнуў пялюшку. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)