прыкандыба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Прыйсці куды‑н., кандыбаючы, кульгаючы. Прыйшоў Міхал, брыгадзіры, дзед Ігнат прыкандыбаў, дачуўшыся аб такой навіне. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)