Міну́ўшчына ’мінулае, былое’, ’старадаўнасць’ (ТСБМ, Яруш., Бяльк.). Відавочна, ад ст.-рус.минувший ’прошлы’. Параўн. таксама рус.смал.минува́лый ’мінулы’, минува́ться ’мінуць, прайсці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
verflóssen
aміну́лы, ране́йшы, былы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verwíchen
aуст.міну́лы, про́шлы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
poprzednio
раней; у мінулы раз
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bygone[ˈbaɪgɒn]adj.міну́лы, перажы́ты;
bygone years міну́лыя гады́;
“The Tale of Bygone Years” «Апо́весць міну́лых гадо́ў» (твор)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сто́сікісту́сік, ‑а, м.
Памянш.да стос (стус); невялікі стос (стус). На паліцах стаялі запыленыя кнігі, на пісьмовым стале — стосік часопісаў за мінулы год і за палавіну гэтага.Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злы́беда, ‑ы, ДМ ‑дзе; Рмн. злыбед; ж.
Разм. Бяда, ліха. Ігналя.. стараўся прыпамінаць, якую гэта асабістую непрыемнасць ён у мінулы дзень перажыў, якую злыбеду, што вось душыць яго і цяпер.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ábgelaufen
a
1) міну́лы
2) пратэрмінава́ны (аб векселі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
про́шласць, ‑і, ж.
Мінулы час, мінулыя падзеі; мінулае. Гэй, адвечныя курганы, Сведкі прошласці глухой! Кім вы тут панасыпаны?Колас.Постаць і хада гэтай жанчыны непрыемна нагадалі Сафрону Дзядзюлю адну асобу, раптоўная думка пра якую разварушыла даўнюю прошласць.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)