Lébensaufgabe

f -, -n мэ́та жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

◎ Мэціць ’намервацца’ (віл., Сл. ПЗБ). Да мэта (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

устремле́ние ср. (стремление) імкне́нне, -ння ср.; (намерение) наме́р, -ру м.; (цель) мэ́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ulterior [ʌlˈtɪəriə] adj. уто́ены; (па)тае́мны, скры́ты (матыў, мэта і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paramount

[ˈpærəmaʊnt]

adj.

першара́дны, надзвыча́йны (мэ́та, значэ́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

насты́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і настырны. — Калі маё пытанне не будзе настырлівым і недалікатным, ці не скажаце вы, якая мэта вашага падарожжа? Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канчатко́вы

1. оконча́тельный;

2. коне́чный;

~вая мэ́та — коне́чная цель;

◊ у ~вым вы́ніку — в коне́чном счёте

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Éndziel

n -(e)s, -e канчатко́вая мэ́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Lébensziel

n -(e)s, -e мэ́та жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ostensible [ɒˈstensəbl] adj. уя́ўны, паказны́; які́ служыць падста́вай/прычы́най;

an ostensible purpose афіцы́йная мэ́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)