paramount

[ˈpærəmaʊnt]

adj.

першара́дны, надзвыча́йны (мэ́та, значэ́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

насты́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і настырны. — Калі маё пытанне не будзе настырлівым і недалікатным, ці не скажаце вы, якая мэта вашага падарожжа? Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канчатко́вы

1. оконча́тельный;

2. коне́чный;

~вая мэ́та — коне́чная цель;

◊ у ~вым вы́ніку — в коне́чном счёте

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ostensible [ɒˈstensəbl] adj. уя́ўны, паказны́; які́ служыць падста́вай/прычы́най;

an ostensible purpose афіцы́йная мэ́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

will-o’-the-wisp [ˌwɪləðəˈwɪsp] n.

1. блука́ючы аге́ньчык

2. ненадзе́йны чалаве́к; недасяга́льная мэ́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

justify [ˈdʒʌstɪfaɪ] v.

1. апра́ўдваць

2. абгрунто́ўваць

♦

the end justifies the means мэ́та апра́ўдвае сро́дкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Мэдзіцца ’прымервацца да справы, меціцца яе зрабіць, доўга збірацца рабіць’ (дзярж., Нар. сл.; Калюга, КТС). У выніку кантамінацыі лексем мэта і мудзіць < мудик (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bull’s-eye, bullseye

[ˈbʊlzaɪ]

n.

1) я́блыка мішэ́ні

2) мэ́та прыцэ́лу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

інтэ́нцыя

(лац. intentio = імкненне)

намер, мэта, напрамак або накіраванасць свядомасці, волі, пачуцця на які-н. прадмет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

візуалі́зм

(ад лац. visualis = зрокавы)

прыём у мастацтве, мэта якога — выклікаць зрокавыя ўяўленні (руху паверхні, мігцення, свячэння).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)