знать​III вводн. сл. віда́ць; (должно быть) ма́быць, му́сіць; (вероятно) напэ́ўна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusweispflichtig

a той, хто му́сіць прад’яві́ць пасве́дчанне асо́бы [про́пуск]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

admittedly

[ədˈmɪtədli]

adv.

дапушча́льна; агульнапрызна́на; бясспрэ́чна; ма́быць, му́сіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наве́рное

1. в знач. сказ. напэ́ўна;

2. вводн. сл. напэ́ўна, му́сіць, віда́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

doubt​1 [daʊt] n. сумне́нне

♦

without/beyond doubt безумо́ўна, бясспрэ́чна;

no doubt напэ́ўна, му́сіць;

be in doubt сумнява́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

быць павінным, мусіць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

presumedly

[prɪˈzumədli]

adv.

ма́быць, му́сіць; віда́ць, як віда́ць, прыпушча́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

загну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. што. Згінаючы, завярнуць, падвярнуць канец, край чаго-н.

З. канцы дроту.

З. палец.

2. Ідучы, завярнуць убок (разм.).

З. за вугал.

3. перан., што і без дап. Сказаць (што-н. рэзкае, грубае, недарэчнае; разм.).

З. слоўца.

Вы тут, мусіць, крышку загнулі (перабольшылі, сказалі няпраўду).

|| незак. загіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і загіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Куза́ка ’насякомае, мышка, кузурка’ (Сцяц., Сцяшк. Сл., Нар. лекс., Сл. паўн.-зах.). Да каза (гл.). Зыходная форма, мусіць, была *казаўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лы́сгабрусь ’хоць бы што’ (Бяльк.). Няясна. Мусіць, з лысы Габрусь. Параўн. выразі да й не лы́сы ’які бестурботна паводзіць сябе’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)