mrzonka

ж. выдумка, фантазія; пустая (дарэмная) мара; мроя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

reverie [ˈrevəri] n. fml ма́ра, мро́я; летуце́нне;

She was startled out of her reverie by the door bell. Званок у дзверы вярнуў яе з летуцення.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Trúgbild

n -es, -er

1) пры́від, здань

2) сон, ма́ра; мро́я, летуце́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мро́і мн. Wúnschtraum m -(e)s, -träume, Phantasíegebilde n -s, -, Tráumbild n -(e)s, -er; Traumeréi f -, -en; гл. мроя

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rojenie

rojeni|e

н. часцей мн.~a — мроя; мара; летуценне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мара, мроя, летуценне; лятунак, кроза (паэт.); сон, казка (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

marzenie

н. мара, летуценне, мроя;

senne marzenie — сон;

marzenie ściętej głowy — пустая мара; нязбыўныя летуценні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dream

[dri:m]

1.

n.

1) сон сну m.

I had a bad dream — Я сьніў нядо́бры сон

2) летуце́ньне n., ляту́нак -ку m.; мро́я f.

2. v. dreamed, dreamt [dremt]

1) сьніць

2) мро́іць, летуце́ць; уяўля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фанта́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Чалавек з багата развітай фантазіяй. Ці ж можна сумнявацца ў тым, што хутка чалавек стане гаспадаром космасу, ажыццявіць самыя смелыя мары фантастаў усіх вякоў і народаў. «Звязда».

2. Фантазёр, летуценнік, які імкнецца здзейсніць фантастычныя мары, задумы. Гэта не сон летуценны, Не казка, Гэта не мроя старога фантаста. Недзе ў бяздонных глыбінях сусвету Вымпел чырвоны праносіць ракета. Макаль.

3. Пісьменнік, які выкарыстоўвае фантастычныя сюжэты. Пачакайце! Ды гэта ж .. кабіна «машыны часу», .. якая з лёгкай рукі Герберта Уэлса падарожнічае па старонках кніг многіх пісьменнікаў-фантастаў. Чаркасаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мроі, адз. л. мроя ’тое, што створана фантазіяй; мары, летуценні’ (ТСБМ), мройлівы ’жудасны’ (смарг., Сцяшк. Сл.), мроіцца ’сніцца’, ’здавацца’, мроіць ’марыць’, ’бачыць у прывідах’ (ТСБМ, Сцяшк.; Пасожжа, Крывіч, 5, 1923), мройна ’летуценна’ (Нар. Гом.). Укр. мрі́яти, мрі́ти ’здавацца’, ’марыць’, мрий ’змрочны’, мриво ’хмурнае надвор’е’, рус. мреять ’мільгацець’. Роднасныя да прасл. mьrěti (mьrějǫ) > паміра́ць, мара́ 1 (гл.). З’ява ‑oi̯‑ — дзеянне другаснага аблаўта oi паралельна з ě < ē (паводле рэгулярнага чаргавання ě/oi, напр., pěti — pojǫ, rějati — rojь) (Сольмсэн, Зб. Ягічу, 579; Міклашыч, 190; Фасмер, 2, 668; Варбот, Слав. и балк. языкозн. М., 1981, 52 і наст.). Сюды ж мра́іво, мрай (гл. Жучковіч, Местн. геогр. терм. в топоним. M., 1966, 22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)