трупя́рня, ‑і, ж.

Памяшканне для трупаў; морг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мірг межд., см. морг III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трупя́рня ж. мертве́цкая, поко́йницкая, морг м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лып межд., в знач. сказ., разг. морг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мірг, выкл.

у знач. вык. Тое, што і морг ​3. Агеньчык завіхляўся, заскакаў, перагнуўся над кнотам: мірг-мірг! Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

morgue

[mɔrg]

n.

трупя́рня f., морг -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

поко́йницкая ж., сущ. трупя́рня, -ні ж.; морг, род. мо́рга м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mórg

м. морг, трупярня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trupiarnia

ж. трупярня, морг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Маргоўніца, морго́ўніца ’межавая броўка паміж загонамі’ (ТС). Да морг 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)