мно́жество ср.

1. мно́ства, -ва ср.; (многочисленность) бе́зліч, -чы ж.;

во мно́жестве мно́га, шмат, у вялі́кай ко́лькасці;

2. мат. мно́ства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shoal1 [ʃəʊl] n.

1. кася́к (рыбы)

2. ма́са, мно́ства; нато́ўп;

shoals of people мно́ства людзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рабізна́, -ы́, ж.

1. Лёгкае хваляванне воднай паверхні.

Рэчка пакрывалася рабізной.

2. Стракатасць, мноства рознакаляровых кропак у вачах.

З’явілася нейкая р. ў вачах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазакле́йваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Заклеіць усё, многае.

П. шчыліны.

2. Наляпіўшы чаго-н. мноства, укрыць усё, многае.

П. сцены малюнкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

multiplicity [ˌmʌltɪˈplɪsəti] n. (of) fml мно́ства, вялі́кая разнаста́йнасць (чаго-н.);

a multiplicity of different factors мно́ства ро́зных фа́ктараў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

таро́сістасць, ‑і, ж.

Наяўнасць таросаў; мноства таросаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДЛЮСТРАВА́ННЕ ў матэматыцы,

закон, паводле якога кожнаму элементу x мноства X адпавядае пэўны элемент y=𝑓(x) мноства Y (пры гэтым X можа супадаць з Y). Адлюстраванне наз. ін’ектыўным, калі з таго, што элементы a і b мноства Х розныя, выцякае, што 𝑓(a) і 𝑓(b) — розныя элементы мноства Y; сюр’ектыўным, калі кожны элемент мноства Y — вобраз якога-н. элемента мноства X; біекцыяй або біектыўным — калі адлюстраванне адначасова ін’ектыўнае і сюр’ектыўнае і г.д. Гл. таксама Функцыя, Аператар, Пераўтварэнне.

т. 1, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

оби́лие

1. (множество) мно́ства, -ва ср.;

2. (богатство) бага́цце, -цця ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сукава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сукаватага; мноства сукоў, сучча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́бель, -і, ж.

1. Знішчэнне, разбурэнне, смерць (пры катастрофе, стыхійным бедстве і пад.).

Г. касмічнага карабля.

2. чаго. Незлічонае мноства, вялікая колькасць (разм.).

Летам г. работы ў сялян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)